Το ακανθώδες ζήτημα της κοινωνικής ένταξης των Ρομά και τον αγώνα της σημερινής διοίκησης του Δήμου Χαλανδρίου για τη σταδιακή μεταστέγαση τους στον αστικό ιστό, παράλληλα με τη δημιουργία ευκαιριών στην εκπαίδευση και την απασχόληση, μέσω του Κέντρου Κοινότητας Ρομά, ανέδειξε το ρεπορτάζ της Εμμανουέλας Αργείτη, για την ερευνητική εκπομπή της ΕΡΤ «Ειδικές Αποστολές».
Προβλήθηκε τη Δευτέρα 12 Απριλίου 2021.
Το ρεπορτάζ περιγράφει «την προσπάθεια του Δήμου Χαλανδρίου να μπουν τίτλοι τέλους στον καταυλισμό του Νομισματοκοπείου», παρουσιάζοντας τις δυσκολίες να υλοποιηθεί ένας τέτοιος σχεδιασμός, ελλείψει πόρων.
Ήδη 180 άτομα έχουν εγκαταλείψει τον καταυλισμό, όμως το εγχείρημα προχωρά μετ’ εμποδίων δεδομένου ότι δεν εκταμιεύτηκαν ποτέ από την Περιφέρεια Αττικής τα ευρωπαϊκά κονδύλια που προορίζονταν για την μετεγκατάσταση των Ρομά στον αστικό ιστό.
Αναδεικνύει επιπλέον την συστηματική προσπάθεια που γίνεται στο Κέντρο Κοινότητας Ρομά του Δήμου να κρατηθούν τα παιδιά Ρομά στη διαδικασία της εκπαίδευσης, τις δυσκολίες που έπρεπε να υπερκεραστούν για να υλοποιηθεί η τηλεκπαίδευση και επιπλέον την προσπάθεια να στηριχθούν οι Ρομά στην προσπάθειά τους να μπουν στην αγορά εργασίας.
Οι αλλαγές που συντελούνται
Οι συνεντεύξεις με τους Ρομά στον καταυλισμό, με τον αντιδήμαρχο Κοινωνικής Πολιτικής Κώστα Ευθυμίου αλλά και τις διαμεσολαβήτριες του Κέντρου Κοινότητας Ρομά φωτίζουν τις αλλαγές που συντελούνται και αφορούν αφενός στο μέλλον του καταυλισμού, και αφετέρου στη νοοτροπία των ίδιων των Ρομά, οι οποίοι έχουν αρχίσει να βλέπουν θετικά τη ζωή εκτός του καταυλισμού.
Η ολοκλήρωση της διαδικασίας ένταξης της περιοχής στο Σχέδιο Πόλης η οποία είναι σε εξέλιξη, θα σημάνει αναγκαστικά το τέλος του καταυλισμού, όπως σημειώνει ο αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής Κώστας Ευθυμίου: «Το βασικό δεν είναι η μεταφορά των Ρομά σε άλλη περιοχή, ακόμα και αν εκεί οι συνθήκες είναι καλύτερες, απ’ αυτές που ζούνε τώρα, αλλά η διάλυση των καταυλισμών και η διάχυση των οικογενειών μέσα στον αστικό ιστό. Αντικειμενικά η περιοχή κινείται στο να μπει στο Σχέδιο. Ουσιαστικά ο καταυλισμός τελειώνει. Και θέλουμε να τελειώνει και οι ίδιοι θέλουν να τελειώνει».
Είναι παρήγορο, όπως αναδεικνύεται, ότι η αντίληψη που οι ίδιοι οι Ρομά έχουν για το μέλλον τους αλλάζει σταδιακά. Η φοίτηση των παιδιών Ρομά στο σχολείο είναι ελπιδοφόρα: «Τα παιδιά μέσα από το σχολείο αρχίζουν από μόνα τους και γυρίζουν την πλάτη στους γάμους σε μικρή ηλικία, κλείνουν τα αυτιά τους στις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα των γονιών τους και έτσι έρχεται μια καινούρια μέρα», εξηγεί η διαμεσολαβήτρια Βίκυ Σαρρίδη.
Θα απαιτηθεί, όπως τονίζεται, συντονισμένη προσπάθεια και η συνδρομή της Πολιτείας γιατί οι Ρομά είναι «άνθρωποι χωρίς ταυτότητα, χωρίς ληξιαρχική πράξη γέννησης, χωρίς ΑΜΚΑ και πρόσβαση στην υγεία, με πρόστιμα και νομικά προβλήματα».
Βασικό βέβαια είναι να αλλάξει και ο τρόπος που «βλέπει» η κοινωνία τους Ρομά, όπως εξηγεί η διαμεσολαβήτρια Ελένη Δεσιώτου: «Οι Ρομά είναι οι ανύπαρκτοι άνθρωποι, είναι οι άνθρωποι που όλοι θέλουμε να μην είναι παραβατικοί, που όλοι θέλουμε να πηγαίνουν τα σχολεία αλλά δεν τους θέλουμε συμμαθητές μας, τους θέλουμε να δουλεύουν αλλά δεν τους θέλουμε εργαζομένους μας, τους θέλουμε να μην μένουν σε καταυλισμούς, αλλά δεν τους θέλουμε γείτονές μας. Με τον ίδιο τρόπο θέλουμε να έχουν όλοι χαρτιά και να είναι νόμιμοι, αλλά το κράτος δεν έχει προβλέψει με ποιον τρόπο θα γίνουν νόμιμοι».
