Νέα μέθοδο κατά της λειψυδρίας με πόσιμο νερό από την ατμοσφαιρική υγρασία μελετά Έλληνας ερευνητής

Απάντηση στο πρόβλημα της λειψυδρίας δίνουν ερευνητές του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (ΕΤΗ) της Ζυρίχης, με επικεφαλής Έλληνα μηχανικό της διασποράς. Ανέπτυξαν μία καινοτόμο τεχνολογία. Επιτρέπει, για πρώτη φορά, να συλλέγεται το πόσιμο νερό από την ατμοσφαιρική υγρασία  από την υγρασία της ατμόσφαιρας. Και μάλιστα, κατά τη διάρκεια όλου του 24ώρου, ακόμη κι όταν ο ήλιος καίει.

Λύση με θετικό περιβαλλοντικό πρόσημο

Το πόσιμο νερό είναι σπάνιο σε πολλά μέρη του κόσμου. Οι κοινότητες σε παραθαλάσσιες περιοχές συχνά καταφεύγουν στην αφαλάτωση του θαλασσινού νερού. Κάτι που όμως απαιτεί μεγάλες ποσότητες ενέργειας. Στα ηπειρωτικά μέρη συνήθως η μόνη διαθέσιμη επιλογή είναι η συμπύκνωση της ατμοσφαιρικής υγρασίας μέσω ψύξης. Με τις σημερινές τεχνικές- επίσης απαιτεί πολλή ενέργεια και συχνά μπορεί να γίνει μόνο τη νύχτα.

Πώς λειτουργεί

Οι ερευνητές του ΕΤΗ, με επικεφαλής τον καθηγητή Θερμοδυναμικής Δήμο Πουλικάκο, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances». Δημιούργησαν μία πρωτοποριακή συσκευή. Ανακλά την ηλιακή ακτινοβολία αφετέρου αποπέμπει τη δική της θερμότητα. Με αποτέλεσμα να ψύχεται μόνη της (χωρίς την απαίτηση έξωθεν ενέργειας) έως 15 βαθμούς Κελσίου κάτω από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Η συσκευή διαθέτει μία γυάλινη επιφάνεια με ειδική επικάλυψη από πολυμερές υλικό και στρώματα αργύρου. Εκπέμπει υπέρυθρη ακτινοβολία στο διάστημα, χωρίς αντίστοιχα να απορροφά θερμότητα από την ατμόσφαιρα.

Διπλάσια ποσότητα νερού

Στο κάτω μέρος της συσκευής, οι υδρατμοί που συλλέγονται από την ατμόσφαιρα μετατρέπονται σε νερό μέσω συμπύκνωσης. Οι δοκιμές της συσκευής σε πραγματικές συνθήκες έδειξαν ότι μπορεί να παράγει τουλάχιστον διπλάσια ποσότητα νερού την ημέρα. Σε σχέση με τις καλύτερες υπάρχουσες -σήμερα- τεχνολογίες. Το πιλοτικό σύστημα με γυάλινη επιφάνεια διαμέτρου δέκα εκατοστών παρήγαγε 4,6 χιλιοστόλιτρα νερού καθημερινά. Μεγαλύτερες συσκευές θα παράγουν ασφαλώς περισσότερο νερό. Εκτιμάται ότι είναι εφικτό να παραχθούν έως 0,53 δεκάλιτρα νερού την ώρα ανά τετραγωνικό μέτρο υάλινης επιφάνειας της συσκευής.

Γρήγορα και εύκολα

Εκτός από τη μεγάλη αποδοτικότητα, η συσκευή διαθέτει μία καινοτόμα υπερ-υδρόφοβη επικάλυψη που απωθεί το παραγόμενο νερό.  Έτσι συλλέγεται πολύ πιο εύκολα και φθηνότερα από ό,τι με άλλες μεθόδους έως τώρα. Οι ερευνητές ανέφεραν ότι άλλοι επιστήμονες έχουν -πλέον- την ευκαιρία να αναπτύξουν περαιτέρω τη νέα τεχνολογία. Ή να τη συνδυάσουν με άλλες μεθόδους, όπως η αφαλάτωση. Ακόμη, είναι δυνατό να αυξηθεί η παραγωγική δυναμικότητά της. Όπως συμβαίνει με τα φωτοβολταϊκά- είναι δυνατό να τοποθετηθούν στη σειρά πολλές τέτοιες συσκευές παραγωγής νερού, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα σύστημα μεγάλης κλίμακας.

Ελληνικό “παρών”

Ο επικεφαλής της έρευνας, κ. Πουλικάκος, είναι απόφοιτος της Σχολής Μηχανολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ. Έλαβε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο στις ΗΠΑ το 1983. Διετέλεσε καθηγητής στο Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Ιλινόις. Από το 1996 είναι καθηγητής στην πολυτεχνική σχολή ΕΤΗ της Ελβετίας. Η έρευνά του επικεντρώνεται στη νανοτεχνολογία, στη θερμοδυναμική και σε μία ευρεία γκάμα εφαρμογών.

Πηγή: ecozen.gr