Έίδα το σποτ, διάβασα τα ονόματα των συμμετεχόντων στο 1ο συνέδριο γονιμότητας. Δίπλα στο κάθε όνομα έβλεπα να τρεμοπαίζουν άλλα ονόματα. Εκείνο της Sylvia Plath, της Sexton, της Margaret Atwood, της Joyce Mansour, της Ελένης Βακαλό, της Μαργαρίτας Καραπάνου.
Σκεφτόμουν πως θα μπορούσαμε να εμφανιστούμε στο συνέδριο και να διαβάσουμε από ένα ποίημά τους. Να βάλουμε στο στρογγυλό τραπέζι, κάπου ανάμεσα στην ομιλία κάποιου παπά και στο “buffet” του διαλείμματος λίγες λέξεις για το τί είναι το σώμα και λίγες λέξεις για τις πληγές, τις προσευχές, για τα βομβαρδισμενα του τοπία.
Η ένσταση στο συνέδριο είναι μια αντανακλαστική αηδία, ένας εμετός κάθε ανθρώπου ο οποίος δεν αντιλαμβάνεται το σώμα του ως ένα εργαστήριο με χιλιάδες υποδιαιρέσεις τομέων ή ως ένα μαραφέτι χρηστικό, αλλά ως ένα βίωμα, έναν τόπο που προκαλεί ερεθισμούς κι αντιδρά στους ερεθισμούς. Ένα βίωμα αδιαίρετο απ’ τη μεταφυσική της ψυχής μας.
Κάπου ανάμεσα στη ομιλία κάποιου παπά και το “buffet” του διαλείμματος θα διαμελίσουν με κάθε δυνατό τρόπο το σώμα, την επιθυμία και την αγάπη -προσπαθώντας να πείσουν πως κάνουν ακριβώς το αντίθετο- κι έπειτα θα βαφτίσουν ξανά την πάναγνη ενοχή κι όλα τα πανάγαθα παιδιά της.
Η μάχη για τη γονιμότητα -για όσους ανθρώπους επιθυμούν ένα παιδί- δίνεται στις κουζίνες των συντρόφων η ώρα 12 το βράδυ μέσα στη σιωπή της λύπης και του αγώνα. Δίνεται στα ιατρεία ξημερώματα, όπου γιατροί και ζευγάρια και γυναίκες μόνες τρέχουν -και ποτέ δεν κουράζονται να τρέχουν- τον μαραθώνιο των χαπιών και των ενέσεων, των εναλλακτικών και των συνεχόμενων αποβολών, των πλαν μπι και σι και ντι -σε κάποιο ντι η υιοθεσία, σε κάποιο μπι η παραίτηση.
Το 1ο πανελλήνιο συνέδριο γονιμότητας θα γκρεμιστεί* στα ξαφνικά και θα το δείτε. Θα το γκρεμίσουν όλοι οι άνθρωποι που δεν θέλησαν παιδί αλλά υιοθέτησαν σκυλί, γιατί, αηδόνι ή τίποτα, όλοι οι γονείς που προσπάθησαν να κανουν παιδί και έκαναν κι όλοι οι γονείς που δεν τα κατάφεραν να κάνουν κι όλοι όσοι πιστεύουμε στην αγάπη ως το μόνο αίτημα που δημιουργεί διαδρομές. Την άχρονη και άναρχη αγάπη από την αρχή ως το τέλος της ιστορίας μας.