Ευθύνες εξακολουθεί να ζητά η παράταξη “Ενωμένο Μαρούσι” από την διοίκηση Αμαρουσίου σχετικά με το ατύχημα που συνέβη την Παρασκευή στην οδό Περικλέους με όχημα της Δημοτικής Συγκοινωνίας.
(Δείτε το σχετικό άρθρο ΕΔΩ)
Η Δημοτική Παράταξη του Γιώργου Καραμέρου κάνει λόγο για ευθύνες της Δημοτικής Αρχής και κάλυψη των ελλείψεων πίσω από την πανδημία.
Ακολουθεί η ανακοίνωση της παράταξης:
“Ακόμα σιωπά η διοίκηση Αμπατζόγλου και οι αρμόδιοι αντιδήμαρχοι Τσιπουράκης Κατσιγιάννης για το ατύχημα που συνέβη την Παρασκευή 6/11 στην οδό Περικλέους όταν ένα δημοτικό «κόκκινο» λεωφορείου (ηλικίας 20 ετών) με αριθμό κυκλοφορίας ΚΗΗ 6339 απώλεσε εν κινήσει τον πίσω αριστερό τροχό του. Ο τροχός ευτυχώς σταμάτησε πάνω σε ένα ΙΧ προκαλώντας μόνο υλικές ζημιές και από θαύμα η τύχη δεν είχαμε τραυματισμό πεζού, επιβατών των ΙΧ που ακολουθούσαν ή των επιβατών και του οδηγού του ίδιου του λεωφορείου.
Η φωτογραφία εστάλη στην παράταξή μας από τον οδηγό του οχήματος που ακολουθούσε που, ο οποίος και είδε έντρομος τον τεράστιο τροχό να αλλάζει πορεία τελευταία στιγμή λόγω μίας λακούβας (ευτυχώς δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση που δεν ασφαλτοστρώνετε) πριν καταλήξει στο παμπρίζ και στο πρόσωπό του.
Εδώ και 13 χρόνια η διοίκηση του Δήμου, (οι ίδιοι είναι με Πατούλη ή Αμπατζόγλου) κωφεύει για την δημοτική συγκοινωνία. Την Παρασκευή από θαύμα γλιτώσαμε θύματα. Με τα λεωφορεία με τα οποία πηγαίνουν τα παιδιά μας στο σχολείο και χρησιμοποιούμε καθημερινά.
Η διοίκηση του δήμου έχει τεράστιες ευθύνες. Πρόσφατα αποφάσισε με απευθείας ανάθεση και έναντι περίπου μισού εκατομμυρίου ευρώ να αγοράσει ( Κούκος αηδόνι) τρία τουρκικά λεωφορεία για να ενισχύσει τη δημοτική συγκοινωνία. Ας ασχοληθεί και με την συντήρηση των υπαρχόντων λεωφορείων πριν είναι αργά.
Τα λέγαμε προεκλογικά. Δυστυχώς δεν εισακουστήκαμε. Ακόμη αναμένουμε μία σοβαρή και στοιχειοθετημένη ανακοίνωση από την διοίκηση του Δήμου που να ενημερώνει τους Δημότες τι πραγματικά συνέβη και ποια είναι η κατάσταση της Δημοτικής συγκοινωνίας. Όπως και σε όλα τα θέματα κρύβεται πίσω από την πανδημία και το λοκντάουν. Πανδημία για την οποία επίσης είναι σε ρόλο θεατή.
Το περιστατικό με το ατύχημα του κόκκινου λεωφορείου στην οδό Περικλέους όπου αποκολλήθηκε ο τροχός ξαναφέρνει στο προσκήνιο τον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι επισκευές η παραλαβή των οχημάτων από τις υπηρεσίες καθώς και ο έλεγχος πριν την αναχώρηση του δρομολογίου προκειμένου η μετακίνηση των επιβατών να γίνεται με ασφάλεια .
Η παράταξή μας είχε καταθέσει πρόταση στο δημοτικό συμβούλιο προκειμένου να υπάρξει ψηφιοποίηση και χρήση τεχνολογικών εργαλείων προκειμένου όλα τα οχήματα του δήμου να καταγράφονται από την ώρα που ξεκινούν το δρομολόγιο και να εμφανίζεται στην διαδικτυακή πλατφόρμα ποιες επισκευές έγιναν, πότε έγιναν, πόσο κόστισαν, που έγιναν, έτσι ώστε να υπάρχει ψηφιοποιημένο αρχείο για κάθε αμάξι προσβάσιμο για όλους.
Ένα άλλο ερώτημα είναι αν γίνεται ο προληπτικός έλεγχος και αν τηρούνται όσα ορίζουν οι κατασκευαστές για την αντικατάσταση ανταλλακτικών κρίσιμων για την ασφάλεια των λεωφορείων. Όταν συμβαίνουν περιστατικά όπως το συγκεκριμένο χωρίς συνέπειες χρησιμοποιούμε φράσεις όπως «είχε τύχη», «είχε άγιο» κλπ. Όταν όμως συμβεί κάτι ανάλογο με θύματα ή ζημίες, τότε αναζητούνται τα αίτια με πρώτο το ανθρώπινο παράγοντα, δηλαδή τον οδηγό.
Το τελευταίο διάστημα πολλά ακούμε για το θέμα της «ατομικής ευθύνης». Στο συγκεκριμένο περιστατικό δεν υπήρχε ατομική ευθύνη; Ποιος θα ελεγχθεί;
Το κόστος για την κοινωνία που μπορεί να προκύψει από πιθανό ατύχημα λόγω της υποσυντήρησης μπορεί να μετρηθεί και ποιος θα αναλάβει να το πληρώσει;
Η διοίκηση του δήμου θα πρέπει άμεσα να προχωρήσει σε πραγματογνωμοσύνη με ειδικούς για το συγκεκριμένο ατύχημα όπως προβλέπει η νομοθεσία για να εξεταστούν οι λόγοι που αποκολλήθηκε ο τροχός προκειμένου να μην έχουμε στο μέλλον παρόμοια γεγονότα .
Ο επικεφαλής της παράταξής, Γιώργος Καραμέρος, δήλωσε σχετικά:
«Δεν είναι ατομική η ευθύνη του κ. Αμπατζόγλου που ένα κακά συντηρημένο λεωφορείο παραλίγο να σκορπίσει τον θάνατο στο κέντρο της πόλης. Είναι όμως τεράστια η πολιτική του ευθύνη για την απραξία του σε μια σειρά ζητημάτων. Προχώρησε στην αγορά τριών τουρκικών λεωφορείων με απευθείας ανάθεση έναντι σχεδόν μισού εκατομμυρίου ευρώ αλλά τι γίνεται με τα υπάρχοντα λεωφορεία; Οι συνδημότες μπορούν να ξαναμπούν στα λεωφορεία με το κεφάλι τους ήσυχο ότι δεν θα τους φεύγουν οι ρόδες καθ οδόν; Μέχρι πόσο θα δικαιολογεί την ανυπαρξία της η διοίκηση κρυπτόμενη πίσω από την πανδημία»; “
