Ζητείται ΠαρόνΕιδήσεις

Εκείνοι που πρόσωπο δεν έχουν… (Βίντεο)

Της Αθηνάς Χατζηαθανασίου

“Όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος”. Ράβδος κανονική. Γκλοπ. Πώς το λένε; Μερικές φορές δεν προηγείται καν ο λόγος. Όπως στην περίπτωση των επεισοδίων στη Ν. Σμύρνη χτες.

Μέχρι τώρα ήταν διαδηλώσεις και πορείες. Με πρόσχημα τους “κακούς αλληλέγγυους” ή τους “μπαχαλάκηδες”, εκείνοι, που πρόσωπο δεν έχουν, σκοτώναν κοσμάκη στο ξύλο και προχωρούσαν σε αναίτιες προσαγωγές και άντε τώρα να αποδείξεις μέσα στο χαμό ότι δεν είσαι ελέφαντας.

Τώρα τα πράγματα άλλαξαν. Μπορεί να κάθεσαι αμέριμνος στην πλατεία της γειτονιάς σου, μπορεί να είσαι απλώς περαστικός, μπορεί να ψωνίζεις στη λαϊκή της γειτονιάς σου ή να πηγαίνεις στη σχολή σου και να σε βρει ένα γκλοπ στο κεφάλι, από εκείνους, που πρόσωπο δεν έχουν. Το κρύβουν, βλέπετε, πίσω από τα λευκά τους κράνη και τους φουσκωμένους από τις παραγεμισμένες τους στολές ώμους. Σα σύγχρονοι “μπαμπούλες” καραδοκούν στις γωνίες, μήπως και δε φάμε όλο το “φαγητό” μας.

Όταν οι ναζιστές ήρθαν για να πάρουν τους κομμουνιστές, σιώπησα επειδή δεν ήμουν κομμουνιστής.

Όταν φυλάκισαν τους σοσιαλδημοκράτες, σιώπησα γιατί δεν ήμουν σοσιαλδημοκράτης.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους συνδικαλιστές, σιώπησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβαίους σιώπησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος

Όταν ήρθαν να συλλάβουν εμένα, δεν υπήρχε πια κανείς για να διαμαρτυρηθεί».

Martin Niemoeller (1892-1984)

Εκείνοι, που πρόσωπο δεν έχουν, ανήκουν στον κρατικό μηχανισμό. Δεν είναι ανεξάρτητη παρακρατική ομάδα που πράττει κατα βούληση. Εκείνοι, που πρόσωπο δεν έχουν είναι απλώς σκιές, σε ένα θέατρο σκιών όπου ο καραγκιοζοπαίχτης κινεί τα πόδια τους όταν κλωτσάνε μετά μανίας ανθρώπους που απλώς… πηγαίνουν στη δουλειά τους ή όταν σηκώνουν τα γκλοπ και σαπίζουν στο ξύλο όποιον βρεθεί στο διάβα τους. Έχετε να σχολιάσετε κάτι σχετικά κ. Χρυσοχοΐδη;

Στη μακριά λίστα των θυμάτων τους, κάποτε, ήταν ένας αναρχικός με κουκούλα που έτρωγε το ξύλο. “Μα κράταγε μολότοφ”. Τώρα είναι ο Γιάννης, ο Κώστας, η κ. Τούλα και η Αλεξάνδρα. “Μα κράταγε τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ”, “Μα κράταγε ένα βιβλίο”, “Μα δεν κράταγε τίποτα”… Και ο σώζων εαυτόν σωθήτω από εκείνους, που πρόσωπο δεν έχουν.

 

Show More

Related Articles

Back to top button