Πόσο οδυνηρό είναι να νοιάζεσαι τόσο πολύ για κάτι και ξαφνικά να βλέπεις να το αρπάζει για να το διαχειριστεί κάποιος που είναι προφανώς εντελώς ακατάλληλος γι’ αυτόν τον ρόλο. Χειρότερος ακόμα κι από αυτούς που άθλια το νέμονταν κληρονομικώ δικαίω για δεκαετίες. Ένας αλεξιπτωτιστής που για να πετύχει τους σκοπούς του είναι έτοιμος να συνεργαστεί με ό,τι χειρότερο υπάρχει διαθέσιμο και πρόθυμο.
Αυτές τις ημέρες οι φίλες και οι φίλοι της Αριστεράς μπορούν να καταλάβουν πώς αισθανόμασταν όλοι εμείς οι υπόλοιποι το 2015.
