ΑπόψειςΖητείται ΠαρόνV-talksΑλληλεγγύη

“I Can’t Breathe”

Της Παναγιώτας Χαϊδεμένου

Ένα βίντεο που σου κόβει την ανάσα. Άνθρωποι τριγύρω να διαμαρτύρονται. Ένας άνθρωπος πεσμένος στο πεζοδρόμιο. Ένας άλλος άνθρωπος, ντυμένος με στολή, από πάνω του να τον πιέζει στο λαιμό με τα γόνατα.

Αστυνομικός εναντίον πολίτη; Μαύρος εναντίον λευκού; Άνθρωπος εναντίον ανθρώπου…

Τρεις λέξεις: “I can’t breathe”

Τρεις λέξεις που επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά. Πώς μπορούν να αφήνουν ασυγκίνητο αυτόν τον άνθρωπο; Πώς μπορούν τα πόδια του να συνεχίζουν να ασκούν πίεση σε βάρος κάποιου πεσμένου στο πεζοδρόμιο που φτάνει να φωνάζει “mamma, mamma”. Πώς μπορεί ο όμοιός του, κι αυτός με στολή, να κάθεται και να παρατηρεί μια εν ψυχρώ δολοφονία. Γιατί αυτό είναι στην ουσία. Μια ποταπή ένδειξη εξουσίας και μια δολοφονία. Ακόμα κι αν το θύμα κατάφερνε να ζήσει, δολοφονία θα ήταν. Δολοφονία της ανθρώπινης ύπαρξης, της αξιοπρέπειας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Όλα μαζί πεσμένα στην άσφαλτο, να συνθλίβονται κάτω από ένα ζευγάρι πόδια και μια στολή και όλα μαζί να φωνάζουν “I can’t breathe”.

Χρόνια ολόκληρα δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν. Και μαζί τους χιλιάδες άνθρωποι. Άνθρωποι όλων των λογιών, κάθε φορά για άλλο λόγο. Για τη θρησκεία, την καταγωγή, τις σεξουαλικές προτιμήσεις και άλλα αμέτρητα.  Και γι’ αυτό το άτιμο το χρώμα… Αυτό το χρώμα που, αντί να απολαμβάνουμε την διαφορετικότητα του και να χαμογελάμε όταν το βλέπουμε, όπως όταν βγαίνει το ουράνιο τόξο, συχνά γεμίζει τους ανθρώπους μίσος.

Κι αντί να ενώνουμε τα χέρια μας να θαυμάσουμε την αντίθεση στο πλέξιμο τους, εμείς σκοτωνόμαστε για το ποιος θα νικήσει. Ο “άσπρος” η ο “μαυρος”. Σαν το σκάκι.

Μόνο που συνήθως “βασιλιάδες” θεωρούνται οι λευκοί. Οι μαύροι μένουν στρατιωτάκια. Κι όταν οι “βασιλιάδες” φοράνε στολές, τα παίρνουν τα στρατιωτάκια και τα συνθλίβουν. Σε πεζοδρόμια ή δρόμους. Σε μεγάλες πόλεις η μικρές. Με αυτόπτες μάρτυρες ή χωρίς.

Και τα στρατιωτάκια φωνάζουν μα κάνεις δεν κάνει πίσω… Μέχρι να γίνει το ρουά ματ. Μέχρι να μην αντέχουν άλλο. Μέχρι, ξέπνοα πια, τα μαύρα στρατιωτάκια να γίνουν σύμβολα μ’ εκείνο το – απ’ τα βάθη της ψυχής τους-

“I can’t breathe”…

 

 

Show More

Related Articles

Back to top button