Το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη με τίτλο “Δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις” αναλύει κριτικά στο κείμενό του, με τίτλο “Μετά την πανδημία: Tο δικαίωμα της συνάθροισης ως καρικατούρα. Σύντομη ερμηνευτική προσέγγιση ενός επικείμενου νομοθετήματος” ο δικηγόρος Αλέξανδρος Νικολούζος, το οποίο δημοσιεύεται στη σειρά e-papers Αναλύσεις για τον #covid19 του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς.
Το εν λόγω νομοσχέδιο ήταν αναρτημένο από τις 25.2.2020 έως τις 10.3.2020 προς δημόσια διαβούλευση και άρα πριν πλήξει η πανδημία τη χώρα μας.Όπως επισημαίνει ο συγγραφέας, παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία δεν συνδέεται ευθέως με την πανδημία, καθώς είχε εξαγγελθεί και δρομολογηθεί από την κυβέρνηση πριν την εμφάνιση του covid19 στη χώρα μας, συνδέεται άμεσα με αυτή. Αφ’ ενός, επειδή είναι βέβαιο ότι θα χρησιμοποιηθούν και υγειονομικά επιχειρήματα για την υποστήριξή του, αφ’ ετέρου “επειδή, και αυτή η κρίση θα είναι ευκαιρία για τους ελάχιστους, η επερχόμενη τερατώδης ύφεση και ανεργία θα οδηγήσει ευρύτερα στρώματα του πληθυσμού στη φτωχοποίηση, και αρκετούς στην εξαθλίωση. Η κυβέρνηση θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις κοινωνικές εντάσεις που έρχονται με τα μέσα που έχει επιλέξει. Με απορρύθμιση και ελαστικοποίηση της εργασίας, με δώρα σε φίλους και με όξυνση της καταστολής, γενετικό χαρακτηριστικό της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης”.
Ο κ. Αλέξανδρος Νικολούζος, στο καθ’ όλα εμπεριστατωμένο κείμενό του, επισημαίνει τη διαφοροποίηση της έκτακτης ανάγκης αυτής καθαυτής σε αντιδιαστολή με τις πολιτικές επιλογές που γίνονται εξ αφορμής και με τη δικαιολογία της πανδημίας προς κατάργηση δημοκρατικών διαδικασιών: “…όπως γράφει ο Runciman, δανειζόμενος από τον Carl Schmitt, o κορονοϊός δεν έχει αναστείλει την πολιτική, έχει αποκαλύψει τη φύση της εξουσίας”.
Καταλήγει επισημαίνοντας την αντισυνταγματικότητα των διατάξεων του υπό εξέταση νομοσχεδίου και τον ουσιαστικό περιορισμό που επιβάλλει στο δικαίωμα του συνέρχεσθαι και άρα και στις συλλογικές διεκδικήσεις: “Έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε, πως το νέο ρυθμιστικό πλαίσιο για τις συναθροίσεις θα αξιοποιηθεί στο έπακρο προκειμένου να διατηρηθούν υπό ασφυκτικό έλεγχο οι συλλογικές διεκδικήσεις και οι κάθε είδους κινητοποιήσεις, είτε προέρχονται από εργατικά σωματεία είτε από άλλες συλλογικότητες και φορείς. Διότι, όπως δείξαμε, δεν είναι τίποτα καλύτερο από ένα ρετουσαρισμένο νομοθέτημα της δικτατορίας 1967-1974, το οποίο, εάν τεθεί σε ισχύ, θα εφαρμοστεί, σχεδόν 50 χρόνια αργότερα, στη μεταδημοκρατία της πανδημίας. Ελπίζουμε, όχι χωρίς ισχυρή αντίσταση.”
Δείτε ολόκληρο το κείμενο του δικηγόρου κ. Αλέξανδρου Νικολούζου όπως δημοσιεύτηκε από το Ινστιτούτο “Νίκος Πουλαντζάς” ΕΔΩ
