Τα γράμματα των παιδιών ήταν όλα στη σειρά. Η Άννα ήθελε μια κούκλα και ο Γιαννάκης ήθελε το ρομπότ πύρινης πέτρας της Lego Ninjago. Ο Χάρης ήθελε ένα κινητό για τη γιαγιά του τη Μαρία. Έμενε μόνη της στο χωριό, στη Σιάτιστα Κοζάνης, και δεν μπορούσε να τη δει “γιατί υπάρχει ο κορωνοϊός”, οπότε ήθελε να της φέρει ο Άη Βασίλης κινητό για να μπορεί να τη βλέπει με βιντεοκλήση. Και να της πει πόσο μισεί την τηλεκπαίδευση και πόσο του λείπουν οι φίλοι του. Η Ιμπτισάμ, πρόσφυγας από τη Συρία, ήθελε μια σόμπα.
Μπλεγμένος μέσα σε ένα χάος από ξενόφερτες έννοιες, click away, take away, click inside, delivery, drive through και δε συμμαζεύεται, σα να δυσκόλεψαν τα πράγματα για τον Άη-Βασίλη φέτος. Τα ξωτικά έκαναν ότι μπορούσαν. Οι τάρανδοι έκαναν υπερωρίες ώστε να φτάσουν τα δώρα στα παιδιά. Και πράγματι, πολλά ήταν εκείνα που έφτασαν στον προορισμό τους.
Μέχρι και με τις υπηρεσίες ταχυμεταφορών προσπάθησε να συνεργαστεί ο έρμος ο Άγιος, αλλά δυστυχώς τα φορτηγάκια της ACS δε διαθέτουν τις μαγικές δυνάμεις που έχει το έλκηθρο του, ούτε και τη φωτεινή μύτη του Ρούντολφ, ώστε να τελειώνουν το μοίρασμα των δώρων σε μία μόνο βραδιά. Έτσι, η Άννα πήρε την κούκλα της κάτω από το δέντρο, ο Γιαννάκης το ρομπότ του. Το κινητό, όμως, δεν πρόλαβε να φτάσει στη Σιάτιστα Κοζάνης. Το click away του Άγιου Βασίλη είχε οριστεί για την Κυριακή 3 Ιανουαρίου και μετά ξαφνικά ακυρώθηκε. Απαγορεύτηκαν και τα click away: “Ό, τι πήρατε πήρατε Άγιε μου Βασίλη.” “Και η σόμπα της Ιμπτισάμ δεν έχει βεβαίωση κατ’ εξαίρεση μετακίνησης. Κρατήστε την στην αποθήκη για την ώρα. Άλλωστε μην ανησυχείτε, φέτος δεν κάνει πολύ κρύο.”
Ο Άγιος Βασίλης δεν πρόλαβε. Κι έτσι πολλά παιδιά ξύπνησαν για να βρουν κάτω από το δέντρο τους την επ’ αόριστον αναστολή των δώρων τους και μια αυστηρότερη απαγόρευση κυκλοφορίας… “Μα γιατί;” αναρωτήθηκαν. “Αφού ήμασταν καλά παιδιά και κάναμε όσα μας είπε ο κ. Κυριάκος”. Κι ο Άγιος Βασίλης γύρισε λυπημένος στο Ροβανιέμι μην ξέροντας τι ν’ απαντήσει…
