Γυναίκες. Ιθαγενείς Μαπούτσε της Χιλής. Ακτιβίστριες κατά των επιχειρηματικών ομίλων που έχουν λεηλατήσει και καταστρέψει τα πατρογονικά τους εδάφη.
Την ώρα που βαθαίνουν επικίνδυνα η ρατσιστική βία κατά των ιθαγενών Μαπούτσε και η καταστολή των κινητοποιήσεών τους, η 53χρονη Ιρις Ροσάλες Κινιλέν και η 17χρονη κόρη της Ρόσα Κιντάνα Ροσάλες βρέθηκαν απαγχονισμένες στο σπίτι τους στην κοινότητα Πινολό της Ερσίγια, στην περιοχή της Αραουκανία.
Η Εισαγγελία από την πρώτη στιγμή έσπευσε να ανακοινώσει πως διερευνά την υπόθεση ως αυτοκτονία καθώς «οι γυναίκες δεν φέρουν εμφανή τραύματα».
Παράξενη η βιασύνη των αρχών. Και μάλιστα ενώ κλείνουν τέσσερα χρόνια από τη δολοφονία, τον Αύγουστο του 2016, της ακτιβίστριας Μακαρένα Βαλντές σε ανάλογες συνθήκες: βρέθηκε απαγχονισμένη στο σπίτι της και οι αρχές έσπευσαν να δηλώσουν πως επρόκειτο για αυτοκτονία μιας «καταθλιπτικής».
Εως ότου ανεξάρτητη ιατροδικαστική έκθεση που ζήτησε η οικογένειά της έδειξε πως πρώτα την είχαν πνίξει κι έπειτα την είχαν κρεμάσει για να παρουσιάσουν τη γυναικοκτονία ως αυτοκτονία.
Η Μακαρένα Βαλντές -που το όνομά της έχει γίνει αναφορά στους κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς αγώνες μαζί με εκείνα των επίσης δολοφονημένων Μπέρτα Κάσερες από την Ονδούρα και Μαριέλε Φράνκο από τη Βραζιλία- είχε ηγηθεί των αγώνων κατά του υδροηλεκτρικού σταθμού στον ποταμό Τρανγκίλ.
Η δημιουργία του είχε συνέπεια να αποψιλωθεί μεγάλο μέρος αρχαίου δάσους και να πλημμυρίσουν δύο πανάρχαια ιερά νεκροταφεία των Μαπούτσε. Λίγο πριν δολοφονηθεί είχε δεχθεί απειλές θανάτου για τη δράση της.
«Είναι μια επιχειρηματική δολοφονία. Δολοφονήθηκε γιατί είναι γυναίκα και ιθαγενής Μαπούτσε και γιατί προασπίστηκε τα κοινά αγαθά από τις επιχειρήσεις που λεηλατούν την περιοχή», κατήγγειλαν οι γυναικείες και ιθαγενικές οργανώσεις που ανέπτυξαν καμπάνια για να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Οπως και η Μακαρένα Βαλντές έτσι και οι Ιρις και Ρόσα είχαν καταγγείλει τις δασικές επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται την περιοχή και τη στρατιωτικοποίησή της από τις κυβερνητικές αρχές που εγγυώνται τα συμφέροντα αυτών των ομίλων.
«Το χιλιανικό κράτος εδώ και 500 χρόνια μάς πολεμά για τον πλούτο των εδαφών μας… Μας στέρησε το δικαίωμα στη γη μας, το δικαίωμα να μεγαλώνουμε ως ελεύθεροι άνθρωποι, το δικαίωμα να φροντίζουμε τη φύση. Εμείς προστατεύουμε τα νερά μας γιατί χωρίς νερό δεν υπάρχει ζωή…
»Πολλοί Χιλιανοί και ξένοι επιχειρηματίες έγιναν πολυεκατομμυριούχοι με τα εδάφη των Μαπούτσε και εμείς μείναμε χωρίς νερό, οι δασικοί όμιλοι ξεραίνουν τις υπόγειες λεκάνες, τα πηγάδια, τα ποτάμια, σκοτώνουν κουνέλια και λαγούς με τους οποίους τρεφόμαστε», ανέφερε σε μια από τις πρόσφατες καταγγελίες της η Ιρις Κινιλέν, προειδοποιώντας για τη βία που συναντούσε η κοινότητά της, πολιορκημένη από ειδικές δυνάμεις –300-500 στρατιωτικοί– που συχνά κάνουν επιδρομές εναντίον τους.
«Εμείς σε αυτή τη θάλασσα εγκλημάτων βίας και ατιμωρησίας μάθαμε να είμαστε καχύποπτες. Και οι δύο γυναίκες βρέθηκαν κρεμασμένες όπως η Μακαρένα Βαλντές… Το σύστημα (μη) δικαιοσύνης συμπεραίνει τάχιστα ό,τι είχε συμπεράνει και για τη Μακαρένα: ότι είναι φυσιολογικό στη Γουαλμάπου οι γυναίκες να βρίσκονται κρεμασμένες.
»Οπως εκείνοι τολμούν να βγάλουν γρήγορα συμπεράσματα, έτσι κι εμείς τολμούμε να το αμφισβητούμε και να είμαστε σε φεμινιστική επαγρύπνηση», δήλωσαν το Δίκτυο Γυναικών Μαπούτσε και η Φεμινιστική Συντονιστική 8 του Μάρτη ανακοινώνοντας καμπάνια για να αποδοθεί δικαιοσύνη και σε αυτή την περίσταση.
ΠΗΓΗ: efsyn.gr
