Και δημόσια δαπάνη και τιμές Αρχηγού Κράτους και λαϊκό προσκύνημα ενός… “ιδιώτη”

Στο Τατόι, η κυβέρνηση έκανε εσπευσμένα αναδάσωση που έπρεπε να γίνει εδώ και δύο χρόνια, για να ταφεί ο τέως ενώ όλο το σαββατοκύριακο συνεργεία του Δήμου Αθηναίων, βρίσκονταν σε διαδικασία πυρετώδους προετοιμασίας για την σημερινή τελετή.

Κανονική δημόσια δαπάνη δηλαδή.

Η σωρός του τέως εκτίθεται σήμερα από τις 6.30 το πρωί ενώ η τελετή ξεκινά στις 12.

Κανονικό λαϊκό προσκύνημα δηλαδή.

Επιπλέον, σήμερα το κεντρο της Αθήνας κλείνει ολοκληρωτικά για να περάσει η πομπή που θα ακολουθήσει τη διαδρομή που ακολούθησαν και οι πομπές των νεκρών πρωθυπουργών και Προέδρων της Δημοκρατίας.

Κανονικές τιμές αρχηγού κράτους δηλαδή.

Φυσικά και δεν είναι μια κηδεία… ιδιώτη. Μόνο στα λόγια παραμένει έτσι. Ακόμα και η κυβέρνηση θα εκπροσωπηθεί από τον Αντιπρόεδρο και την υπουργό Πολιτισμού καθώς και δεκάδες βουλευτές και στελέχη.

Κηδεύουμε τον τέως βασιλιά, ουσιαστικά δημοσία δαπάνη, με λαϊκό προσκύνημα και τιμές αρχηγού Κράτους.

Γιατί ντρέπονται να το πουν;

Πάντως, τα κόκαλα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ισως θα τρίζουν σήμερα.

Κηδεύουμε με όλες τις τιμές έναν πρώην βασιλιά που:

Α) έριξε την νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση το 1965, αδιαφορώντας για το Σύνταγμα και τη ψήφο του λαού.

Β) Οργάνωνε πραξικόπημα κατά της Δημοκρατίας, με τους στρατηγούς αλλά τον πρόλαβαν οι συνταγματάρχες.

Γ) Ορκισε χωρίς αντίρρηση, τη χούντα των συνταγματαρχών την οποία προσπάθησε να ρίξει μισό χρόνο μετά, επειδή κατάλαβε ότι τον γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια και δεν μπορούσε να τους ελέγξει.

Δ) Δεν σεβάστηκε το δημοψήφισμα του 74 και οργάνωνε πραξικόπημα επαναφοράς του, με ανοιχτό σενάριο ακόμα και τη δολοφονία του Καραμανλή, όπως διαβάζουμε στα αρχεία του Ιδρύματος Καραμανλή τα οποία δημοσίευσε πρόσφατα η Καθημερινή.

Κηδεύουμε σήμερα κάποιον που κανένας δεν επέλεξε να γίνει βασιλιάς. Απλά ήταν ο γιος του πρώην βασιλιά που επίσης κανένας Έλληνας δεν επέλεξε με τη ψήφο του. Γόνος μιας οικογένειας που κανένας Έλληνας πολίτης δεν επέλεξε να έρθει από τη Δανία για να μας βασιλέψει. Και είναι παράλογο και απογοητευτικό, τόσοι πολλοί Έλληνες να  αισθάνονται ακόμα, σήμερα, ωσάν υπήκοοι (κι όχι πολίτες, στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία) και να αποχαιρετούν γεμάτοι συγκίνηση, κάποιον που κληρονόμησε απλώς τον τίτλο του Βασιλέα των Ελλήνων, με βάση τον νόμο του αίματος όταν μάλιστα στο δικό του αίμα δεν υπήρχε ούτε σταγόνα ελληνικότητας. Ούτε από πατέρα και παππούδες, ούτε από μάνα και γιαγιάδες.

Τα συλλυπητήρια μας.