Το politically correct, ένας “παρεξηγημένος” ευρωβουλευτής και μια ινδιάνα υπουργός
Της Αθηνάς Χατζηαθανασίου
Τα ‘παμε και τα συμφωνήσαμε! Στις χώρες του “προοδευτικού” δυτικού κόσμου όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, όλοι άνθρωποι μπορούν να διαθέτουν το σώμα τους όπως το επιθυμούν και ούτω καθεξής, ο κατάλογος των ανθρώπινων δικαιωμάτων δεν έχει τελειωμό.
Κινήματα κατά του ρατσισμού, κατά της ομοφοβίας, για την ισότητα των φύλων, μάχες που κάποιοι ονειροπαρμένοι πίστευαν ότι σε μεγάλο βαθμό είχαν κερδηθεί. Στον “προοδευτικό” δυτικό κόσμο. Στους τύπους τουλάχιστον, στο politically correct του πράγματος, έτσι ώστε όσοι διαφωνούν να αποτελούν παραφωνίες, να θεωρούνται οπισθοδρομικοί και να δέχονται την κοινωνική κατακραυγή. Μπορεί οι μισοί και παραπάνω να διαφωνούν, αλλά δεν μπορούν να το πουν. Και μένουμε με την ελπίδα ότι αυτή η κοινωνική προσποίηση θα γίνει κάποια στιγμή το status quo.
Που και που ξεχνιέται κάποιος και λέει φωναχτά αυτό που σκέφτεται, όπως συνέβη με τον ευρωβουλευτή της ΝΔ Στέλιο Κυμπουρόπουλο, ο οποίος τάχθηκε στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά των αμβλώσεων. Μα τα ‘παμε και τα συμφωνήσαμε! Χρόνια τώρα, έτσι δεν είναι; Και φυσικά έπεσαν όλοι να τον φάνε ως παραφωνία, ως οπισθοδρομικό. Και προσπάθησε να το μαζέψει με την κλισέ δικαιολογία “Δεν είναι αυτό που νομίζεις”. Κλισέ ή κλασική δεν είμαι σίγουρη, είναι το μόνο που μπορείς να πεις, όταν δεν έχεις κάποιο βάσιμο επιχείρημα, για να αντιμετωπίσεις το politically correct. “Έγινε παρεξήγησις, κύριοι”. Όμως πόσος καιρός πρέπει να περάσει για να γίνει το politically correct ουσιαστικά correct;
Το θέμα δεν είναι ότι ο κ. Στέλιος Κυμπουρόπουλος δήλωσε, έστω και ως “στιγμιαίο λάθος” ότι είναι κατά των αμβλώσεων. Το θέμα είναι ότι το πιστεύει. Όπως και πολλοί άλλοι, που κρυφά πήραν το μέρος του, γιατί το politically correct της κοινωνίας θα τους ξεβράσει κι αυτούς ως παραφωνίες.
Χτες η Ντεμπ Χάαλαντ της ινδιάνικης φυλής Λαγκούνα Πουέμπλο έγινε υπουργός εσωτερικών των ΗΠΑ. Χρειάστηκαν 244 χρόνια στην “ελεύθερη” κοινωνία των ΗΠΑ για να πάρει ιθαγενής κυβερνητικό αξίωμα.
Θα χρειαστούμε, άραγε, 3 αιώνες για να μην είναι τα περί ισότητας και αυτοδιάθεσης μόνο διακηρύξεις; Αναρωτιέμαι…