Η ουτοπία δεν είναι πλεον αδύνατη. Είναι ακόμη και ο μόνος ρεαλιστικός τρόπος που μας έχει απομείνει. Στην πραγματικότητα, πρέπει να αρνηθούμε τον μόνιμο, στοιχειωμένο λόγο, που παρουσιάζεται ως αδιαμφισβήτητη απόδειξη, που αντιτίθεται στην παραγωγή και το κλίμα, την αφθονία και την κοινωνική δικαιοσύνη, την οικονομική αποτελεσματικότητα και τη μείωση των ανισοτήτων, τις θέσεις εργασίας και την προστασία της φύσης.
Σύμφωνα με αυτή την κοσμοθεωρία, θα έπρεπε να επιλέξουμε: εάν θέλουμε ανάπτυξη και θέσεις εργασίας, πρέπει να αποδεχτούμε ότι το κλίμα επιδεινώνεται. και, αντιστρόφως, εάν θέλουμε να προστατεύσουμε το κλίμα, πρέπει να υποχωρήσουμε στη μείωση του βιοτικού επιπέδου του καθενός και όλων.
Ομοίως, λένε: εάν θέλετε να μειώσετε την ανισότητα, θα πρέπει να φορολογήσετε τους πλουσιότερους, κάτι που θα έβλαπτε τραγικά την οικονομική ανάπτυξη. Με άλλα λόγια, επαναλαμβάνουν ότι μια αποτελεσματική κοινωνία δεν μπορεί να είναι δίκαιη.
Απεικόνιση της ουτοπίας από τον Thomas More 1516
