Εκτός από 2,2 εκατομμύρια θανάτους και 102,2 εκατομμύρια καταγεγραμμένα κρούσματα από τον Δεκέμβριο του 2019 έως τώρα, εκτός από παγκόσμια οικονομική κρίση και ύφεση, πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές, αντιπαραθέσεις λόγω του «εθνικισμού των εμβολίων» κ.ά. ο ιός SARS-CoV-2 έχει καταφέρει να ενεργοποιήσει και να πολλαπλασιάσει και έναν άλλο, πολύ πιο επικίνδυνο, «ιό», που κυοφορείται στα σωθικά της ανθρωπότητας: τον «ιό της ανισότητας».
Οι πλουσιότεροι κέρδισαν από την πανδημία
«Οι 1.000 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο επανήλθαν στο επίπεδο-ρεκόρ των περιουσιών τους που καταγραφόταν πριν από την πανδημία μέσα σε μόλις εννέα μήνες, ενώ οι φτωχότεροι θα χρειαστούν πάνω από δέκα χρόνια για να συνέλθουν από τον οικονομικό αντίκτυπο» της υγειονομικής και της συνεπακόλουθης οικονομικής κρίσης, υπογραμμίζει σε πρόσφατη έκθεσή της η ΜΚΟ Oxfam.
Ενώ ο Ίλον Μασκ της Tesla, ο Τζεφ Μπέζος της Amazon, και αρκετοί άλλοι δισεκατομμυριούχοι, βλέπουν τις περιουσίες τους να σκαρφαλώνουν στο Έβερεστ και να φτάνουν μέχρι τη… στρατόσφαιρα, την ίδια στιγμή δισεκατομμύρια άνθρωποι, πληττόμενοι από τα περιοριστικά μέτρα των κυβερνήσεων λόγω Covid-19, δυσκολεύονται ακόμη περισσότερο να επιβιώσουν, να εξασφαλίσουν τροφή και τα απαραίτητα για τις οικογένειες τους. Ακόμη και η μεσαία τάξη πλήττεται, που βλέπει τα εισοδήματά της να περιορίζονται και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της να είναι κλειστές, να απειλούνται με χρεοκοπία και αντικρίζουν έναν γκρίζο ορίζοντα ανασφάλειας.
Ταυτόχρονα τα «κοινωνικά ασανσέρ»- η περίφημη «κοινωνική κινητικότητα»- έχουν κολλήσει και πάνε μόνο προς τα κάτω, Και αυτός ο κατήφορος φαίνεται πως θα συνεχιστεί για αρκετό διάστημα ακόμη, καθώς δεν έχει μπει ακόμη κάποιο «φρένο» στην μεγέθυνση των ανισοτήτων.
Σύμφωνα με τα δεδομένα του αμερικανικού περιοδικού Forbes και της ελβετικής τράπεζας Crédit Suisse, από τη 18η Μαρτίου ως την 31η Δεκεμβρίου 2020, οι δισεκατομμυριούχοι μας είδαν τις περιουσίες τους να αυξάνονται κατά 3,9 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ κατά την ίδια περίοδο ο μισός τουλάχιστον πληθυσμός της γης ήταν σε καραντίνα, σε καθεστώς lockdown και αποκλεισμένος από τις συνήθεις εργασίες του, με ψυχολογικά προβλήματα, φόβους και ανασφάλεια για το μέλλον του.
Η περίπτωση της Γαλλίας και η πολιτική του «προέδρου των πλούσιων»
Την ίδια περίοδο στην Γαλλία, οι δισεκατομμυριούχοι, ανάμεσα τους και ο Μπερνάρ Αρνό, που είναι και ο τρίτος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο μετά από τους Αμερικανούς Τζεφ Μπέζος και Ίλον Μασκ, έγιναν πλουσιότεροι κατά περίπου 175 δισεκατομμύρια ευρώ. Δεν ρέφαραν απλά τυχόν απώλειες που είχαν στην αρχή της πανδημίας, αλλά και ξεπέρασαν κατά πολύ το επίπεδο του πλούτου τους που είχαν πριν από την κρίση!
Η αύξηση του πλούτου των δισεκατομμυριούχων της Γαλλίας είναι η τρίτη στον κόσμο μετά από εκείνη που καταγράφηκε μετά τις ΗΠΑ και την Κίνα. Κι ενώ ο προηγούμενος Γάλλος πρόεδρος, ο σοσιαλιστής Φρανσουά Ολάντ, είχε αποφασίσει να επιβάλει έναν «φόρο πλουσίων», της τάξεως του 75% για όσους Γάλλους είχαν ετήσιο καθαρό εισόδημα άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ – απόφαση που οδήγησε σε απειλές για μαζική μετανάστευση των πλούσιων και διάσημων Γάλλων, όπως ο ηθοποιός Ζεράρ Ντεπαρντιέ- ήρθε το 2017 και η εκλογή του Εμάνουελ Μακρόν για να βάλει ταφόπλακα σε τέτοια σχέδια.
Τομάς Πικετί: αυξήστε, επιτέλους, τη φορολογία στους πλούσιους
Με βάση αυτή την έξαρση των ανισοτήτων, εν μέσω Covid-19, έρχονται και πάλι επιτακτικά στο προσκήνιο οι προτάσεις των οικονομολόγων Τομάς Πικετί και Γκαμπριέλ Ζικμάν για να αυξηθούν οι φορολογικοί συντελεστές για τους πλουσιότερους και για τις μεγάλες επιχειρήσεις και να φορολογηθούν ταυτόχρονα και οι χρηματοοικονομικές συναλλαγές, ώστε με αυτούς τους πόρους τα κράτη να χρηματοδοτήσουν την ανάκαμψη, αλλά κυρίως τον περιορισμό των ανισοτήτων.
Αν η τρέχουσα κρίση της πανδημίας, που προκάλεσε ο νέος Κοροναϊός, δεν αποτελέσει σημείο καμπής ως προς τη φορολογία των πλουσιότερων ανθρώπων και των μεγάλων επιχειρήσεων και για μια πιο δίκαιη φορολόγηση, τότε η «κούρσα προς τον πάτο» του επιπέδου των φορολογικών συντελεστών για τους πλούσιους θα συνεχιστεί, οι ζάπλουτοι θα δουν τις περιουσίες τους να φτάνουν ακόμη και στο τρισεκατομμύριο, ενώ οι ανισότητες θα γίνουν πλέον αγεφύρωτες και δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν θα μπορούν να επιβιώσουν. Η μόνη βιώσιμη επιλογή ώστε να αμβλυνθούν οι ανισότητες είναι να ξεκινήσει μια «κούρσα προς την κορυφή» των φορολογικών συντελεστών, δηλαδή να φορολογηθούν επιτέλους πραγματικά οι πλούσιοι και οι ακίνητες περιουσίες.
Η φορολογία δεν είναι «κλοπή», όπως θέλουν να την παρουσιάζουν οι πλούσιοι, τα φερέφωνά τους, καθώς και οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού. Είναι μια μορφή αναδιανομής και χρηματοδότησης της δημόσιας υγείας, της παιδείας, των υποδομών, αλλά και του Κράτους Πρόνοιας, το οποίο αποτελεί και το κυριότερο «δίχτυ ασφαλείας» για την προστασία και την επιβίωση των πιο αδύναμων μελών των σύγχρονων κοινωνιών. Όταν οι κυβερνήσεις τη χειρίζονται σωστά και με γνώμονα τα συμφέροντα των πολλών και των πιο αδύναμων, η φορολογία (και η ακολουθούμενη αναδιανομή) είναι μια μορφή κοινωνικής δικαιοσύνης.
ΠΗΓΗ: tvxs.gr
