Μερικές σκέψεις καθώς αναμένεται η χερσαία επίθεση του Ισραήλ

Μερικές σκέψεις καθώς αναμένεται η χερσαία επίθεση του Ισραήλ

(α) Δεν υπάρχει τίποτα, τίποτα, ΤΙΠΟΤΑ που να δικαιολογεί δολοφονίες αμάχων. Πολύ περισσότερο τα βασανιστήρια, τους βιασμούς, τους ανασκολοπισμούς. Όποιος τις διαπράττει είναι ηθικά υπεύθυνος, είναι υπόλογος ενώπιον της ανθρωπότητας, της Ιστορίας, του διεθνούς δικαίου. Είναι ένα ανθρωπόμορφο τέρας.

(β) Και οι δύο πλευρές διαπράττουν εγκλήματα πολέμου. Αλλά όχι στον ίδιο βαθμό. Υπάρχει μια κρίσιμη διαφορά. Οι Ισραηλινοί προσπαθούν (με μικρή επιτυχία) να τηρήσουν κάποιους κανόνες που δεσμεύουν τις πολιτισμένες χώρες· η Χαμάς αδιαφορεί εντελώς γι’ αυτούς. Το Ισραήλ θα σκοτώσει γυναικόπαιδα με ενσυνείδητη αμέλεια, η Χαμάς με άμεσο δόλο πρώτου βαθμού. Το Ισραήλ προσπαθεί να αποκρύψει ή να δικαιολογήσει τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και των ανθρώπινων δικαιωμάτων που διαπράττει. Η Χαμάς τις διαφημίζει και καμαρώνει για οτιδήποτε βάρβαρο κάνει.

(γ) Μια άλλη κρίσιμη διάκριση: το Ισραήλ (παρά τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις) παραμένει το μοναδικό κράτος δικαίου στην περιοχή. Αυτή τη στιγμή Ισραηλινοί πολίτες διαμαρτύρονται για τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και Ισραηλινοί διανοούμενοι (κυρίως αριστεροί και φιλελεύθεροι) αρθρογραφούν (και τα κείμενά τους μεταφράζονται αμέσως στα ελληνικά). Πολλοί φίλοι μου και συνάδελφοι Αμερικανοί Εβραίοι (φιλελεύθεροι και αριστεροί) ασκούν δίκαιη και αυστηρή κριτική στο κράτος του Ισραήλ – φτάνουν ακόμα και να δικαιολογήσουν το μίσος των Παλαιστινίων κατά τους κράτους του Ισραήλ. Ακόμα και μέσα στο Υπουργικό Συμβούλιο του Ισραήλ και στην Κνέσετ υπάρχου άνθρωποι που κάνουν ό,τι μπορούν για να βρεθεί λύση, να μην πεθάνουν τουλάχιστον άμαχοι. Από την πλευρά των Παλαιστινίων δεν βλέπω τίποτα παρόμοιο. Αν υπάρχει παρακαλώ να το προσθέσετε στα σχόλια γιατί πραγματικά με ενδιαφέρει – θα μου δώσει μια μικρή ελπίδα. Ο λόγος είναι απλός. Όποιος τολμήσει να αμφισβητήσει την Χαμάς, την Χεζμπολάχ, ακόμα και την Παλαιστινιακή αρχή, κινδυνεύει να πεθάνει με πολύ άσχημο τρόπο. Όχι μόνο αυτό. Φοβάμαι ότι δεν έχουν μάθει καν να αμφισβητούν μέσα σε ένα περιβάλλον θεοκρατικό, μια ασφυκτικά κλειστή κοινωνία, μέσα σε δύο διαφορετικά αλλά παρόμοια καθεστώτα: μια σκληρή δικτατορία στη Δυτική Όχθη, μια θεοκρατική δεσποτεία στη Γάζα.

(δ) Δείτε ποιες χώρες στηρίζουν την Χαμάς: ό,τι χειρότερο διαθέτει η υφήλιος. The scum of the earth. Μεταξύ των άλλων η Ρωσία και η Τουρκία. Δείτε ποιες χώρες στηρίζουν το Ισραήλ. Όλες οι φιλελεύθερες δημοκρατίες. Ανάμεσά τους η ΕΕ και η Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο.

(ε) Δείτε ποιες ιδεολογίες υποχρεώνουν τους οπαδούς τους να υποστηρίξουν τη Χαμάς, ανοικτά ή με την υποκριτική «αντικειμενικότητα» που επέδειξαν και στο Ουκρανικό. Ο αντισημιτισμός, το γνωρίζουμε αυτό, είναι ο «σοσιαλισμός των ηλιθίων», σύμφωνα με τον γνωστό αφορισμό του Αυστριακού αριστερού φιλελεύθερου Ferdinand Kronawetter. Έτσι τη Χαμάς υποστηρίζουν οι γνήσιοι ακροδεξιοί αντισημίτες και οι αριστεροί κρυφο-αντισημίτες με την ολοκληρωτική σκέψη (άφθονοι στη χώρα μας). Διότι όσες/οι είναι «ευαίσθητες/οι» για ό,τι γίνεται στη Γάζα ανήκουν σε δύο κατηγορίες. Σε αυτούς που πραγματικά ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλον τον πλανήτη και τους ενδιαφέρει και η τραγική κατάσταση των εξαθλιωμένων στη Γάζα – τους καταλαβαίνω και συμφωνώ με πολλά που γράφουν. Αλλά είναι και οι άλλοι. Αυτοί (πολύ περισσότεροι) που ξυπνάνε μόνο όταν θα διαπράξει αυθαιρεσίες το Ισραήλ. Που φοράνε την καφίγια και ανεβάζουν σημαίες παλαιστινιακές πανηγυρίζοντας. Αδιαφορούν για τον υπόλοιπο πλανήτη, δεν έχουν ιδέα και ούτε τους ενδιαφέρει, ούτε θα γράψουν ποτέ κάτι για περιοχές της Μέσης Ανατολής όπου η καταπίεση, η εξαθλίωση, η παραβίαση κάθε ιδέας δικαιωμάτων, ανθρωπισμού, δικαίου πολέμου είναι η καθημερινότητα. Ούτε για άλλο μέρος του πλανήτη. Καταπίνουν σκληρούς δικτάτορες, φοβερές σφαγές, τρομακτικές εθνοκαθάρσεις χωρίς να αρθρώσουν λέξη. Τους ενδιαφέρει μόνο και αποκλειστικά το Ισραήλ γιατί είναι αντισημίτες. Είτε γνήσιοι (σκοτεινοί ακροδεξιοί, ναζιστές) είτε διαθλαστικά (μισούν τους Αμερικανούς και συνεπώς και το Ισραήλ). Τους ενεγοποιεί το αντισημητικό αντανακλαστικό μόνο σε μια μοναδική περίπτωση. Όταν πρόκειται να ξεράσουν τον αντισημητισμό τους.

Αλλά και η πλευρά όσων υποστηρίζουν το Ισραήλ έχει στους κόλπους της τους ακροδεξιούς ισλαμοφόβους που πανηγυρίζουν τώρα γιατί θεωρούν (οι ανόητοι) ότι δικαιώνονται. Τους σιχαίνομαι εξίσου με τους αντισημίτες. Αντί να τους περιθάλπτετε στα προφίλ σας θα πρέπει να τους εξοστρακίζετε. Είναι άθλιοι ρατσιστές.

(στ) Τα δύο αντιμαχόμενα μέρη δεν είναι ισότιμα. Το Ισραήλ είναι παντοδύναμο, πανίσχυρο, η Χαμάς μια τρομοκρατική οργάνωση (όποιος την ονομάζει εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα δεν είναι απλά γελοίος, είναι κάθαρμα). Πίσω της έχει μυριάδες εξαθλιωμένους, που μπορεί να τη στηρίζουν ή να την ανέχονται αλλά τι άλλο να κάνουν; Δεν έχουν μάθει κάτι διαφορετικό, δεν έχουν καμία εναλλακτική. Μισούν θανάσιμα το Ισραήλ και τη Δύση. Αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να πεθάνουν. Είναι οικογένειες αδύναμων ανθρώπων, φουκαράδες, εξαθλιωμένοι, απελπισμένοι που ξέμειναν εκεί γιατί δεν μπορούν να πάνε αλλού (και το Ισραήλ έχει μεγάλο μέρος της ευθύνης γι’ αυτό). Αξίζουν τη συμπόνοια μας, ανεξάρτητα του τι πιστεύουν. Όταν είναι άμαχοι πρέπει να προστατεύονται, να μην αποτελέσουν παράπλευρες απώλειες. Είναι καθήκον απέναντι στην ανθρωπότητα να μην εξοντωθούν αλλά αντίθετα να προστατευθούν με κάθε τρόπο και μέσο.

Δεδομένης, λοιπόν, της ασυμμετρίας, εγώ, όπως και κάθε δημοκρατικός πολίτης έχω απαιτήσεις αποκλειστικά από το Ισραήλ. Δεν έχω καμία από τη Χαμάς, όπως δεν θα είχα από μια συμμορία του κοινού ποινικού δικαίου. Έχω, λοιπόν, την απαίτηση από το Ισραήλ, λόγω της δύναμής του και της ποιότητας της δημοκρατίας του να αυτοσυγκρατηθεί. Την έχω αυτήν την απαίτηση, επιπλέον, ως ένας άνθρωπος που αγαπά πολύ το Ισραήλ, που αγαπά πολύ την Παλαιστίνη και τους κατοίκους της, όλους! Εβραίους, Μουσουλμάνους, Χριστιανούς, Άθεους. Που είχε και έχει φοιτήτριες και φοιτητές, φίλες και φίλους, Εβραίους, Άραβες, Ισραηλινούς, Παλαιστίνιους και τους ακούει πάντα με προσοχή. Που από την ώρα που γεννήθηκα είχα σχέσεις με την εβραϊκή κοινότητα γιατί ο κολλητός φίλος του πατέρα μου ήταν Εβραίος και γιατί η μητέρα μου έζησε και μου διηγήθηκε τις φοβερές στιγμές που άρπαζαν από τη ζωή της τις Εβραίες φίλες της στη γειτονιά της στη Θεσσαλονίκη· και με μεγάλωσε με την ιστορία της Άννας Φρανκ με τόση συναισθηματική φόρτιση που τη θεωρούσα τη χαμένη αδελφή μου. Αλλά και ως ένας Έλληνας πολίτης που έχει δώσει και θα συνεχίζει να δίνει μάχες κατά του αντισημιτισμού αλλά και κατά της ισλαμοφοβίας. Ως ένας άνθρωπος που πιστεύει στην ηθική ισότητα των ανθρώπων και δεν ξεχωρίζει ποτέ τα θύματα ανάμεσα σε εκείνα που άξιζε και σε εκείνα που δεν άξιζε να πεθάνουν.

Ελπίζω οι φίλοι Ισραηλινοί που σήμερα επιδεικνύουν αυτό το εντυπωσιακό θάρρος και συναισθάνονται τις ηθικές υποχρεώσεις, τις δικές τους, της προοδευτικής παράδοσής τους (που μας έδωσε μερικές από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στην ανθρώπινη Ιστορία), της μοναδικής στην τραγικότητά της ιστορικής τους εμπειρίας αλλά και του σύγχρονου κράτους τους, να πετύχουν ό,τι πλέον μπορεί να επιτευχθεί, να σταματήσουν ό,τι μπορεί να σταματήσει. Ελπίζω να εμφανιστούν Παλαιστίνιοι που θα προσπαθήσουν το ίδιο, αν και είναι απείρως δυσκολότερο και πολύ πιο επικίνδυνο.

Προσεύχομαι για όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην περιοχή. Από τους φίλους και συναδέλφους μου στη Χάιφα μέχρι τους άθλιους της Γάζας που δεν έχω γνωρίσει αλλά η καρδιά μου βρίσκεται σήμερα κοντά τους. Κάθε ζωή που θα σωθεί θα είναι κέρδος για την ανθρωπότητα, κάθε παιδάκι που θα επιβιώσει μια νέα ελπίδα.