Είναι αυτές οι φορές που βλέπεις κάτι και θελεις να ρωτήσεις τόσα πολλά…
Βλέποντας το παρακάτω βίντεο από την σημερινή “περικύκλωση” των Εξαρχείων με σκοπό να αποτραπεί η οποιαδήποτε εκδήλωση μνήμης για τον θάνατο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου αναρωτιέσαι πως σκέφτονται μερικοί άνθρωποι και πως έχουν στο μυαλό τους τη λέξη “σεβασμός”.
Στο παρακάτω βίντεο ένας αστυνομικός κρατάει μια ανθοδέσμη που προφανώς κάποιος περαστικός- μη μπορώντας να πλησιάσει στο σημείο της δολοφονίας- του έδωσε για να την αφήσει εκεί. Ο αστυνομικός κρατώντας την ανθοδέσμη στο χέρι “παίζει” με τους συναδέλφους του και στο τέλος την πετάει στο δρόμο καταστρέφοντας την.
Ένας άνθρωπος σκέφτηκε να τιμήσει τη μνήμη ενός παιδιού που δολοφονήθηκε, έδωσε κάποια αντίτιμο για τα λουλούδια αυτά, έφυγε από το σπίτι του για να τα αφήσει και, όχι μόνο δεν κατάφερε να κάνει αυτό το τόσο μικρό πράγμα, αλλά το “δώρο” του έχασε κάθε αξία και συμβολισμό στα χέρια ενός ένστολου που δεν το σεβάστηκε.
Δεν ξέρω αν η γενίκευση ωφελεί κάπου, το συγκεκριμένο αστυνομικό όμως θα ήθελα πολύ να τον ρωτήσω: “Εσείς έχετε παιδιά;”
Τα Εξάρχεια “φυλάσσονται” λόγω πανδημίας και ούτε οι μόνιμοι κάτοικοι που “βλέπουν” τον Αλέξανδρο εκεί κάθε μέρα δεν μπορούν να τον χαιρετίσουν σήμερα. Η απάντηση μια: “μέτρα λόγω πανδημίας”.
Μα η πανδημία της απανθρωπιάς μας χτυπάει μέρα με τη μέρα. Ήταν το Πάσχα, ήταν η 17 Νοέμβρη, ήταν η 6η Δεκεμβρίου και μετά ποιος ξέρει τι.
Άραγε η μητέρα του να έφτασε σήμερα στο σημείο που το 08′ δολοφονήθηκε το παιδί της; Μπα… δεν υπάρχει κωδικός που να δικαιολογεί κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει SMS που να μπορεί να περιγράψει σε δύο λέξεις τον λόγο που θα πέρναγε όλους τους αστυνομικούς του κόσμου για να φτάσει εκεί.
Εκείνοι φυλάνε την περιοχή… Όπως την φύλαγαν στις 6/12/2008.
Άλλωστε να, αν θέλει κάποιος να τιμήσει την ημέρα σώνει και καλά δίνει τα λουλούδια του στους αστυνομικούς να τα μεταφέρουν. Σωστά;
Δείτε το απόσπασμα στον παρακάτω σύνδεσμο:
