Ενεργό το «112» και ξενοιάζουμε…
Της Ιωάννας Κοντούλη
Όσο ζούμε μαθαίνουμε! Καλό είναι αυτό δεν λέω, αλλά το τι μαθαίνουμε ενίοτε είναι πρόβλημα…
Όταν τον χειμώνα βρέχει πρέπει να μάθουμε, ντε και σώνει, να το θεωρούμε ακραίο καιρικό φαινόμενο, το οποίο μάλιστα – και αυτό πρέπει να το μάθουμε – αντιμετωπίζεται με το «αντιπλημμυρικό» έργο υψίστης προστασίας και ασφάλειας που έχει κωδικό όνομα 112! Έτσι το «έξυπνο» κινητό με ήχο και φως προειδοποιεί εσένα τον «κουτό»…
Αυτό το 112, να το εμπεδώσουμε και αυτό, είναι για πάσα χρήση, παντός καιρού που λέμε, παρέχει «προστασία» και τα καλοκαίρια! Όταν έρθουν οι υψηλές θερμοκρασίες και τα μποφόρια, ε! τότε γίνεται και αντιπυρικό έργο για την πυροπροστασία μας…
Συμπερασματικά εμπεδώνουμε λοιπόν… 112 και ο κρατικός μηχανισμός κοιμάται ήσυχος … Μας «δουλεύουν» και «δουλευόμαστε» συστηματικά και με ευλαβική συνέπεια και συνέχεια. Που θα πάει, με τούτα και με εκείνα χειμώνα ή καλοκαίρι θα μάθουμε στο τέλος ότι η διεκδίκηση αντιπλημμυρικών έργων, σχεδιασμού στον αστικό χώρο (και όχι μόνο), με σεβασμό των υδάτινων διαδρομών, αλλά και έργων αντιπυρικής προστασίας και αντίστοιχης υλικοτεχνικής υποδομής είναι περιττές πολυτέλειες, αντιαναπτυξιακά πράγματα…
Ουδόλως ενοχλείται η ανάπτυξη δηλαδή όταν οι δρόμοι γίνονται ποτάμια, οι υπόγειες διαβάσεις λίμνες, οι άνθρωποι αμφίβια και τα αυτοκίνητα βυθισμένες βάρκες αφού λύση έχουμε … το 112.
Υψηλής τεχνολογίας απόκτημα, όπως και όλες οι σχετικές εφαρμογές που σχετίζονται με τα «έξυπνα» κινητά μας. Έτσι λοιπόν και οι δουλειές στα της ψηφιακής τεχνολογίας καλά πάνε και τους πολίτες-υπηκόους κλείνεις σπίτι και ξενοιάζεις…
