Εκτός Θεάτρου Τέχνης ο Γιάννης Λιγνάδης

Παρελθόν αναμένεται να αποτελέσει από τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης ο αδελφός του Δημήτρη Λιγνάδη, όπως γνωστοποίησε η καλλιτεχνική διευθύντρια, Μαριάννα Κάλμπαρη.

Από τον περασμένο Αύγουστο οι φοιτητές της δραματικής σχολής είχαν αρνηθεί να παρακολουθήσουν το μάθημά του μετά από δηλώσεις που είχε κάνει στη διάρκεια της δίκης του αδερφού του με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να χάσουν τη χρονιά τους.

Η υπόθεση αυτή, άλλωστε, ήταν και η αφορμή για τη διάλυση του Διοικητικού Συμβουλίου της Σχολής, καθώς η διευθύντρια της δραματικής σχολής Μάνια Παπαδημητρίου και ο Κωστής Καπελώνης υπέβαλαν την παραίτησή τους πριν από μερικές ημέρες.

Ο Γιάννης Λιγνάδης, όμως, με επιστολή του στην εφημερίδα «Καθημερινή» έκανε λόγο για μεθοδευμένες παραιτήσεις με σκοπό τη διάλυση του συμβουλίου και την «αποκαθήλωση» της Καλλιτεχνικής Διευθύντριας, Μαριάννας Κάλμπαρη, ενώ, ανάμεσα σε άλλα υποστήριζε «για την επίτευξη του δολίου σχεδίου διάλυσης του Θεάτρου Τέχνης και της Σχολής του, απαραίτητος μοχλός ήταν η υπόθεσή μου (τακτική δαιμονοποίησης) και η μόχλευση των φοιτητών, μέχρι του σημείου της παρούσας μπαχαλοποίησης της Σχολής» υποστήριξε μεταξύ άλλων.

Δεν άργησε, όμως, να έρθει και η απάντηση της κ. Κάλμπαρη πάλι μέσω επιστολής στην «Καθημερινή», όπου προαναγγέλλει την αποπομπή του Γιάννη Λιγνάδη από τη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης.

Η επιστολή-απάντηση της Μαριάννας Κάλμπαρη

Νιώθω πως είναι σχεδόν ανάρμοστο, ενώ όλη η χώρα πενθεί τα θύματα του αδιανόητου δυστυχήματος στα Τέμπη, εμείς να μιλάμε για τέτοια ζητήματα.

Επειδή όμως πρέπει να πάρω άμεσα θέση σε σχέση με την επιστολή του κυρίου Γιάννη Λιγνάδη της 1/3/23 στην Εφημερίδα «Καθημερινή»:

Θεωρώ αυτονόητο ότι δεν συμμερίζομαι τις θέσεις του. Θεωρώ επίσης αυτονόητο ότι μετά από αυτή την επιστολή, ο κύριος Γιάννης Λιγνάδης δεν μπορεί να συνεχίσει να εργάζεται στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Μοναδική μου μέριμνα είναι να προστατεύω και να στηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις το Θέατρο

Τέχνης και όλους/ες τους συνεργάτες/ιδες και εργαζομένους/ενες του.

Κατά τα άλλα, αυτή τη στιγμή η σκέψη μου, όπως η σκέψη όλων, είναι μόνο στο τραγικό γεγονός.

Ευχαριστώ

Μαριάννα Κάλμπαρη