Δωρεάν στην πόλη το Σαββατοκύριακο της Ανάστασης: 10 προτάσεις χωρίς είσοδο

Ποικίλες εκδηλώσεις και εικαστικά δρώμενα που πραγματοποιούνται στην πόλη από πολιτιστικούς οργανισμούς, γκαλερί και φορείς, δίνουν το έναυσμα στο κοινό που αγαπά τον πολιτισμό να ψυχαγωγηθεί με ελεύθερη είσοδο.

Επιτάφιοι και Ανάσταση στην Αθήνα

Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής με την περιφορά του Επιταφίου και το βράδυ της Ανάστασης οι γειτονιές της Αθήνας αποκτούν μυσταγωγική ατμόσφαιρα. Αν έχεις μείνει στην Αθήνα και θέλεις να περπατήσεις την πόλη, αξίζει μια στάση σε κάποιες εκκλησίες που είναι πραγματικά έργα τέχνης. Στον επιβλητικό καθεδρικό της Αθήνας τη Μεγάλη Παρασκευή η περιφορά του Επιταφίου συνοδεύεται από τη φιλαρμονική του Δήμου Αθηναίων και συναντιέται στο Σύνταγμα με τους επιτάφιους των εκκλησιών του ιστορικού κέντρου.

Λίγα μόλις μέτρα από το μετρό του Ευαγγελισμού, το γραφικό εξωκκλήσι του Αγίου Γεωργίου, έχει θέα όλη την πόλη. Η Αγία Φωτεινή στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, με θέα τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, είναι χτισμένη στα ερείπια του αρχαίου ιερού της Εκάτης, δίπλα στο ιερό του Πανός. Ο Άγιος Γεώργιος στην πλατεία Καρύτση φημίζεται για τη διάσημη τετράφωνη χορωδία του Θεμιστοκλή Πολυκράτη, που μετρά 127 χρόνια ζωής. Το Μετόχι του Πανάγιου Τάφου στην Πλάκα βρίσκεται σε μια από τις ομορφότερες και πιο γραφικές συνοικίες του κέντρου, στην οδό Ερεχθέως και μάλιστα το Άγιο Φως φτάνει πρώτα εκεί από τα Ιεροσόλυμα.

Τέλος, ο Άγιος Δημήτριος Λουμπαρδιάρης στον λόφο Φιλοπάππου είναι ένα από τα ωραιότερα εκκλησάκια της πόλης, πολύ κοντά στην Ακρόπολη, ιδανικό για μία μεγάλη βραδινή βόλτα με στάση στην υπέροχη αυλή του που μυρίζει γιασεμιά.

Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ

Δες για εκατομμυριοστή φορά στον ΑΝΤ1 τη μίνι θρησκευτική, ιστορική σειρά που προβλήθηκε πρώτη φορά το 1977 στην ιταλική τηλεόραση με τίτλο: Gesù di Nazareth (Jesus of Nazareth) και σκηνοθέτησε ο Φράνκο Τζεφιρέλι.

Βασισμένη στις γραφές των Ευαγγελίων, η σειρά μας μεταφέρει τη ζωή του Ιησού από την Γέννησή του, τη Ζωή, τα Πάθη και την Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Η σειρά είναι θρυλική για πολλούς λόγους. Γυρίστηκε στο Μαρόκο και την Τυνησία με προϋπολογισμό που έφτασε τα 18.000.000.

Για τον ρόλο του Ιησού είχαν προταθεί αρχικά ο Αλ Πατσίνο και ο Ντάστιν Χόφμαν, αλλά οι δημιουργοί φοβήθηκαν ότι η εμφάνισή τους δεν ταίριαζε με την αντίληψη που έχει το αμερικάνικο κοινό για τον Ιησού. Η ιδέα να δώσουν το ρόλο στον Ρόμπερτ Πάουελ ανήκει στην σύζυγο του Λιού Γκρέιντ (παραγωγός), η οποία σχολίασε τα υπέροχα γαλάζια μάτια του, σε μία τηλεοπτική σειρά που πρωταγωνιστούσε για το BBC.

Σε όλη τη διάρκεια της σειράς ο Πάουελ ανοιγόκλεισε σπάνια τα μάτια του, ύστερα από εσκεμμένη απόφαση του Τζεφιρέλι, ώστε να πετύχουν “μία διεισδυτική, αδιάκοπη οπτική επαφή με τον Ιησού”. Για τη σκηνή της Σταύρωσης ο πρωταγωνιστής λιμοκτόνησε για 2 εβδομάδες τρώγοντας μόνο ελάχιστο τυρί. Η απεικόνιση του Πάουελ για τον Ιησού θεωρείται η πιο δημοφιλής στο κοινό, ίσως περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη σχετική ταινία.

ΑΝΤ1 , Πα 14/4 στις 21:00 / Σα 15/4 στις 21:45.

Brown Hotels X Art Athina

Η τέχνη συναντά την φιλοξενία στα ξενοδοχεία της Brown Hotels στην Ομόνοια, μέσα από την εικαστική έκθεση που θα φιλοξενηθεί στα lobbies τεσσάρων ξενοδοχείων της διεθνούς αλυσίδας στο κέντρο της Αθήνας. Με την επιμέλεια της Art Athina παρουσιάζονται έργα τέχνης από 26 γκαλερί που συμμετέχουν στον μεγαλύτερο ετήσιο εικαστικό θεσμό της χώρας. Οι εκθέσεις θα έχουν διάρκεια από τις 16 Μαρτίου έως και τις 26 Απριλίου 2023.

Οι 26 ελληνικές αίθουσες τέχνης που συμμετέχουν σε αυτήν την σπονδυλωτή, pop up έκθεση επέλεξαν έργα καταξιωμένων και νεότερων εικαστικών δημιουργών, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να αναδειχθούν και να καταγραφούν οι σύγχρονες τάσεις και προτάσεις στον εικαστικό χώρο.

Συγκεκριμένα, οι χώροι που θα φιλοξενήσουν τα έργα είναι: Brown Lighthouse Athens, Βrown Kubic, Dave Red Athens και Βrown Acropol. Περισσότερα εδώ.

Παράλληλοι Μονόλογοι

Στο Καφέ του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου παρουσιάζεται η έκθεση του Νεκτάριου Αντωνόπουλου με τίτλο “Παράλληλοι Μονόλογοι”.

Ο Νεκτάριος Αντωνόπουλος γεννήθηκε στην Τήνο και ασχολήθηκε με τη ζωγραφική από τη σχολική ηλικία. Μαθήτευσε δίπλα στον “κυρ Τάκη”, τον τηνιακό ζωγράφο-αγιογράφο Παναγιώτη Μεταξά, ο οποίος τον μύησε στο χρώμα και το πινέλο. Στη συνέχεια σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ με δασκάλους τους Γ. Γκολφίνο, Γ. Διβάρη και Λ. Ψυρράκη. Μετά την αποφοίτηση του επέστρεψε στο νησί και έκτοτε διδάσκει στο εργαστήριο ζωγραφικής Τήνου. Συγχρόνως, η ενασχόλησή του με την ύπαιθρο τον οδήγησε να διεξάγει ακαδημαϊκά μια σπουδή σχετικά με την τοπιογραφία.

“Ο Νεκτάριος Αντωνόπουλος με παρρησία και νεανική τόλμη- αρνείται και είναι φανερό στις συνθέσεις του- να ακολουθήσει συνταγές και φόρμουλες συμπεριφοράς επιπόλαια διδαγμένες. Αναζητά το νέο μέσα από την καταστρατήγηση αυτού που θα ήταν αποδεκτό μα και πολύ αναμενόμενο. Για να το κάνει αυτό αμφισβητεί φανερά τη σιγουριά που θα του έδινε η αναπαράσταση των μορφών με βάση τη φωτοσκίαση. Θα έλεγα πως αποδεικνύοντας την ευαισθησία του και με κάποια ώριμα διατυπωμένη γραμμική ευσέβεια, προσπαθεί να ορίσει την έκταση του φωτός, υπακούοντας στην ενέργεια που του ελευθερώνει το χρώμα. Είναι δύσκολος δρόμος αυτός, ιδιαίτερα όταν στις προθέσεις σου είναι να παρασταθεί το απίθανο. Πώς να αποτυπώσεις πειστικά τη βροχή ή πώς να εντοπίσεις ζωντανό κόκκινο χρώμα κοιτάζοντας τον ουρανό τη νύχτα; “, αναφέρει μεταξύ άλλων ο εικαστικός Αλέκος Κυραρίνης.

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο – Cafe Ο Κήπος του Μουσείου, Πατησίων 44, Αθήνα. Το Μουσείο παραμένει κλειστό Κυριακή του Πάσχα και 1 Μαΐου.

“While We Wait” στην The Breeder

Η γκαλερί The Breeder παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση της Hana Ward στην Αθήνα, με τίτλο “While We Wait”.

Η Hana Ward (Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, 1989), δημιουργεί έργα τα οποία εξερευνούν θέματα σχετικά με την ταυτότητα, την ενδοσκόπηση και την μεταμόρφωση του εαυτού. Με αιθέρια αλλά και πολύ εσωτερική ματιά, η Ward συνδυάζει διαφορετικές διαθέσεις, κίνητρα και αφηγήσεις για να απεικονίσει μαύρες γυναικείες φιγούρες που στοχάζονται και ονειροπολούν, χτίζοντας έτσι τους κόσμους τους από μέσα προς τα έξω. Οι πίνακές της αντιπαραθέτουν αφηρημένες φιγούρες σε πολύχρωμα φόντα, αντλώντας αναφορές από τα ονειρικά τοπία του Matisse, του Gauguin και του Rousseau.

Αυτές οι αναπαραστάσεις της προσωπικής αυτοπραγμάτωσης των πρωταγωνιστριών της μερικές φορές λαμβάνουν χώρα στην μοναξιά του σπιτιού και άλλες απελευθερώνονται σε εξωτερικά τοπία. Με επιρροές από αντιαποικιακές ιστορίες, πνευματικά κείμενα και τα κυκλικά μοτίβα που συναντώνται στη φύση, καθώς και από την κυρίαρχη αφήγηση της ιστορίας της τέχνης, το έργο της Ward ανασύρει μια εσωτερική διάσταση προκειμένου να αναδείξει έναν κόσμο όπου τα υποκείμενα μπορούν να κυριαρχήσουν στο ‘εδώ’ και το ‘τώρα.’

Η Ward τοποθετεί τις γυναικείες φιγούρες στο προσκήνιο. Η στάση και η γλώσσα του σώματός τους εκπέμπουν δυναμισμό. Η καλλιτέχνιδα συνδέει τις πρωταγωνίστριές της με μια ευρύτερη συλλογική μαύρη συνείδηση, αναγνωρίζοντας τη δύναμη μέσα της. Η ίδια υποστηρίζει: “στην πραγματικότητα όλα έχουν να κάνουν με την ενδυνάμωση. Νομίζω ότι είναι κάτι που θυμούνται ιδιαίτερα οι μαύρες γυναίκες – τη δική τους εσωτερική πνευματική δύναμη. Όλη μου η δουλειά συνδέεται με τη Μαύρη απελευθέρωση”.

Η συναυλία “Μεγάλες Ώρες” από το Ηρώδειο στο Youtube

Το πολυδιάστατο μουσικό έργο του συνθέτη Ανδρέα Κατσιγιάννη «Μεγάλες Ώρες» μόλις κυκλοφόρησε στο YouTube. Μία μαγική βραδιά έζησαν οι χιλιάδες θεατές, που κατέκλυσαν το ασφυκτικά γεμάτο Ηρώδειο σε μια sold out παράσταση, για να παρακολουθήσουν την Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2022 το πολυδιάστατο μουσικό έργο του συνθέτη Ανδρέα Κατσιγιάννη, “ΜΕΓΑΛΕΣ ΩΡΕΣ”, με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών υπό την διεύθυνση του μαέστρου Στάθη Σούλη.

Οι συγκλονιστικές ερμηνείες της Γλυκερίας, του Δημήτρη Μπάση, της Ελεάννας Βαρελά και του κατόχου 5 βραβείων Emmy, Αμερικανού μουσικού και ηθοποιού, Jonathan Jackson, μαζί με 100 χορωδούς από τρεις διαφορετικές χορωδίες δημιούργησαν μια από τις πιο κατανυκτικές στιγμές που έχουμε ζήσει κάτω από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Ο μεγάλος μας πρωταγωνιστής, Νικήτας Τσακίρογλου στο ρόλο του αφηγητή συνέδεε με μοναδικό τρόπο την πολυπρόσωπη μουσική τριλογία του συνθέτη.

Στην συναυλία του Ηρωδείου παρουσιάστηκαν τα δύο άλμπουμ «Της Σιωπής ο Τόπος» και «Κεχαριτωμένη», από την τριλογία «ΜΕΓΑΛΕΣ ΩΡΕΣ» του συνθέτη Ανδρέα Κατσιγιάννη. Στης «Σιωπής τον Τόπο», το Άγιο Όρος, βιώνονται συνέχεια οι «ΜΕΓΑΛΕΣ ΩΡΕΣ» της παρουσίας του Φωτός. Και οι ώρες γίνονται μεγαλύτερες όταν η του αενάου Φωτός Μητέρα, η «Κεχαριτωμένη» μεταδίδει το Φως της, σ’ αυτούς που το αναζητούν.

Βρείτε ολόκληρη την συναυλία στο YouTube εδώ…

Συμμετείχαν οι χορωδίες:

“Chorus Vivendi”, μαέστρος Ιωάννης Βρυζάκης

Χορωδία «Μελωδοί» Νέας Σμύρνης, μαέστρος Γεώργιος Ζιάκας

Χορωδία Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, μαέστρος Νίκος Χιώτογλου

Εικαστική έκθεση Επαυξημένης Πραγματικότητας στον Εθνικό Κήπο

Ο Δήμος Αθηναίων και η Outset Greece, διοργανώνουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στον Εθνικό Κήπο, τη διεθνή έκθεση σύγχρονης τέχνης “Seeing The Invisible”, την πιο φιλόδοξη και εκτεταμένη μέχρι σήμερα έκθεση σύγχρονων έργων τέχνης που δημιουργήθηκαν με τεχνολογία επαυξημένης πραγματικότητας (Augmented Reality), η οποία παρουσιάζεται από τις 22 Οκτωβρίου 2022 και θα διαρκέσει έως και τον Σεπτέμβριο του 2023.

Τα έργα της έκθεσης είναι ορατά μόνο μέσω της δωρεάν εφαρμογής Seeing the Invisible, για κινητά και tablets*. Οι επισκέπτες καλούνται, μέσω της εφαρμογής, να εξερευνήσουν το φυσικό περιβάλλον του Εθνικού Κήπου και να εντοπίσουν τα έργα τέχνης που βρίσκονται διάσπαρτα στο εσωτερικό του, με τη βοήθεια της προτεινόμενης διαδρομής που εμφανίζει ο χάρτης της εφαρμογής.

Info: Διάρκεια έκθεσης: Έως Σεπτέμβριο 2023. Ώρες επίσκεψης: τις ώρες λειτουργίας του Εθνικού Κήπου (από την ανατολή έως τη δύση του ηλίου).

Η ταινία μικρού μήκους “Memoir of a Veering Storm” της Σοφίας Γεωργοβασίλη αποκλειστικά στο onassis.org

To “Memoir of a Veering Storm” είναι η ιστορία ενηλικίωσης ενός 15χρονου κοριτσιού στη διάρκεια ενός σχολικού οχταώρου. Το σενάριο της ταινίας αναπτύχθηκε με την υποστήριξη του Onassis Culture, στο πλαίσιο του προγράμματος Onassis Cinema in Development.

Τι νιώθει άραγε ένα εφηβικό σώμα αντιμέτωπο με μια έκτρωση; Έχοντας κάνει επίσημη πρεμιέρα στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Βερολίνου 2022 (Berlinale), στο διαγωνιστικό τμήμα Generation, η μικρού μήκους ταινία “Memoir of a Veering Storm” της Σοφίας Γεωργοβασίλη κάνει την ψηφιακή πρεμιέρα της αποκλειστικά στο onassis.org

Η ταινία φιλοξενείται στο Screening Room της ψηφιακής έκδοσης του περιοδικού The New Yorker, δίπλα σε ανερχόμενες ταινίες μικρού μήκους από όλον τον κόσμο.

Η Άννα συνοδεύεται στο σχολείο από τη μητέρα της ένα πρωινό, λίγο προτού ξεσπάσει ένας κυκλώνας πάνω από την πόλη. Το κορίτσι το σκάει από το σχολείο και, με τη βοήθεια του φίλου της, βρίσκονται σ’ ένα νοσοκομείο. Εκεί η Άννα θα αντιμετωπίσει το γεγονός που θα την οδηγήσει από την εφηβική στην ενήλικη ζωή της. περισσότερα εδώ…

Georges Salameh – Το Ικρίωμα: Εικαστική εγκατάσταση στο Ίδρυμα Θεοχαράκη

Το Ίδρυμα Θεοχαράκη παρουσιάζει τη νέα έκθεση του THF Raw με τίτλο «Το Ικρίωμα» από τον Georges Salameh. Στην εικαστική εγκατάσταση Το Ικρίωμα, ο Georges Salameh χαρτογραφεί τον τρόπο με τον οποίο σμιλεύεται η μνήμη με τα θραύσματα της λήθης που την περιβάλλουν, και μαζί τους, η ατομική και συλλογική υπαρξιακή μας αντίφαση. Μνημεία και εικόνες αναδιατυπώνουν, ως στιγμιαίες προβολές, το αέναο ταξίδι της επιστροφής, και μαζί με αυτό, μια ύπαρξη σε διαρκή εξορία, μια φθαρμένη νοσταλγία και τον θάνατο μιας επισφαλούς χρονολόγησης της Ιστορίας.

Στον πέμπτο όροφο του Ιδρύματος Θεοχαράκη, με θέα την Ακρόπολη και το Κοινοβούλιο, ο Ελληνολιβανέζος καλλιτέχνης στήνει ένα εφήμερο εργοτάξιο, δια μέσου του οποίου διαπραγματεύεται το οδοιπορικό των προγόνων του, οι οποίοι υπέμειναν τα δεινά της Μικρασιατικής Καταστροφής το 1922. Ακολούθησε ο επαναλαμβανόμενος ξεριζωμός του ιδίου και της οικογένειάς του, μετά το ξέσπασμα του πολυετούς εμφυλίου πολέμου στον Λίβανο το 1975, και η υπόσχεση μιας νέας ζωής στην Αθήνα.

Το έργο αυτό συνδιαλέγεται με ένα δεύτερο έργο που αποτελείται από τη φωτογραφία Πύλη (2019) και την αρχειακή ταινία μικρού μήκους White Middle Sea (2010). Η Πύλη απεικονίζει το Μνημείο Μικρασιατών στη Σάμο, το οποίο είναι διαρθρωμένο από Ιωνικούς κίονες και φέρει χαραγμένα τα ονόματα των ελληνικών πόλεων της Μικράς Ασίας.

Ωράριο έκθεσης: Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή: 10:00 – 17:00 | Πέμπτη: 17:00 – 21:00. Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη, Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, Αθήνα. Τηλ.: 2103611206 | thf.gr.

Εθνική Οδός, το κοινό νεοελληνικό μας βίωμα

Στην Γκαλερί Σκουφά παρουσιάζεται η ατομική έκθεση του Αχιλλέα Ραζή με τίτλο “Εθνική Οδός”.

Σε 19 εικαστικές συνθέσεις (14 ελαιογραφίες μεγάλων, κυρίως, διαστάσεων, και 5 συνθέσεις μικτής τεχνικής σε χαρτιά μεγάλων διαστάσεων), ο Αχιλλέας Ραζής (Μυτιλήνη, 1975) αποτυπώνει ισάριθμες όψεις του νεοελληνικού τοπίου σαν να αφηγείται, ταυτόχρονα, το κοινό νεοελληνικό μας βίωμα. Αν και το κάθε έργο αποτελεί έναν ανεξάρτητο και ολοκληρωμένο ζωγραφικό κόσμο, όλα μαζί συγκροτούν και ένα συμπαγές σώμα που αντανακλά την αστική, βιομηχανική και συγχρόνως ψυχική νεοελληνική πραγματικότητα. Πίσω από τη αναγνωρίσιμη αποτύπωση της εθνικής οδού ή ενός βενζινάδικου, των διοδίων ή μιας απρόσωπης πολυκατοικίας, ο θεατής αναγνωρίζει την χαοτική ανεστιότητα της σύγχρονης ζωής.

Όπως σημειώνει ο Γιάννης Παλαβός στο κείμενο που συνοδεύει τον κατάλογο της έκθεσης: “Τα δεκαεννιά έργα της ενότητας καταγράφουν, σχεδόν με όρους –για να δανειστούμε το λεξιλόγιο μιας άλλης τέχνης– ενός ιδιωτικού ντοκιμαντέρ ή ενός φιλμ που αμήχανα θα αποκαλούσαμε “κινηματογραφικό δοκίμιο” (όχι διανοητικό, όμως, αλλά ανάλαφρο και τρυφερό), το νεοελληνικό “εδώ και τώρα”· ψηλαφούν και αποτυπώνουν τη νέα ρωμιοσύνη όπως αντριεύει και θεριεύει σαν τις πικροδάφνες που στολίζουν τον εθνικό αυτοκινητόδρομο. Έχει ενδιαφέρον ότι η ελληνικότητα του Ραζή δεν συγγενεύει με την ελληνικότητα της Γενιάς του ’30 ούτε ως αίτημα ούτε ως τρόπος, παρότι ο Ραζής όχι μόνο δεν την απαξιώνει πατροκτονικά αλλά αντιθέτως αναγνωρίζει την οφειλή του στον παραστατικό βραχίονα του μεσοπολεμικού μοντερνισμού. Αν, όμως, η ελληνικότητα του Μεσοπολέμου αναζητήθηκε στα αθηναϊκά νεοκλασικά, στις Κυκλάδες και στον συλλήβδην εξιδανικευμένο και “ανόθευτο” λαϊκό πολιτισμό, η νέα ελληνικότητα που οργανώνεται πέριξ του αυτοκινητόδρομου είναι, όπως βλέπουμε στα έργα της ενότητας, διαφορετική”. Περισσότερα εδώ…

ΠΗΓΗ: NEWS 24/7

Photo Credits: ONASSIS CULTURE