Αντίο στον Καραμανλή του 114 και του αγώνα κατά της χούντας

Εφυγε ένας αγωνιστής της Δημοκρατίας

Υπήρξε ο Καραμανλής της Αριστεράς. Νίκος το μικρό του όνομα και έβαλε τη σφραγίδα του στο κίνημα του 114, στον αντιδικτατορικο αγώνα αλλά και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, ως ο ακατάβλητος υπερασπιστής των εξεγερμένων φοιτητών του Νοέμβρη του ´73.

Ήταν από εκείνους που δεν εξαργύρωσαν τον αγώνα τους με μια πολιτική καριέρα πρώτης γραμμής. Έμεινε πιστός στις αξίες και τις ιδέες του ως το τέλος.

Από εκείνον γεννήθηκε η θρυαλλίδα του ιστορικού κινήματος του 114, που αναφέρεται στην ακροτελεύτια διάταξη του τότε  Συντάγματος, στην οποία αναγράφεται πως «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».

Ήταν ένα βράδυ του 1961 όταν μαζί με τον Μιχάλη Παπαγιαννακη και τον Κώστα Βεργόπουλο, στην ομάδα που συμμετείχε και ο Θόδωρος Πάγκαλος,

έγραφαν σε τοίχους της Αθήνας το σύνθημα «Κάτω ο Καραμανλής», όταν τους εντόπισαν οι αστυνομικοί κι άρχισαν να τους καταδιώκουν καταφέρνοντας τελικώς να συλλάβουν μόνο τον Νίκο Καραμανλή. Τις επόμενες ημέρες οι εφημερίδες έγραφαν περιπαικτικά σχόλια εξαιτίας του ονόματός του («Συνελήφθη αντικαραμανλικός Καραμανλής» κ.ά.) ενώ η τότε αντιπολιτευόμενη Εστία τον αποκάλεσε «ο καλός Καραμανλής». Ένα κίνημα συμπαράστασης με αίτημα την αποφυλάκιση του ξέσπασε πολύ γρήγορα. Κι έτσι ξεκίνησε το κίνημα του 114.

Αργότερα, πρωτοστάτησε στον αγώνα κατά της Χούντας. Συνελήφθη και εστάλη εξορία για τρία χρόνια στη Γυάρο (στα Γιούρα όπως ο ίδιος και οι τότε σύντροφοι την αποκαλούσαν). Όταν απελευθερώθηκε, έφυγε για το Παρίσι όπου έκανε το διδακτορικό του. Επέστρεψε στην Ελλάδα λίγο πριν την πτώση της χούντας και συνελήφθη ξανά ενώ τις ημέρες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, ήταν ανάμεσα στους δικηγόρους που ανέλαβαν την υπεράσπιση δεκάδων φοιτητών και για αυτό τιμωρήθηκε με σκληρά βασανιστήρια στο ΕΑΤ-ΕΣΑ.

Μετά τη πτώση της χούντας ήταν πάντα εθελοντικά υπερασπιστής των φοιτητών που «κυνηγήθηκαν» και στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης.

Όλη του η πολιτική δράση, από το μετερίζι της αριστεράς για τη δημοκρατία, μαζί με τους στοχασμούς και τις απόψεις και θέσεις του για την ελληνική κοινωνία, απεικονίζεται στο βιβλίο του «Αναμνήσεις και σκέψεις ενός ανεξάρτητου εξαρτημένου 114» (Εκδόσεις Κάπα) που εκδόθηκε πριν από δυο χρόνια.

Υπήρξε επίσης πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Μπριτζ, ασχολία που αποτέλεσε τη μεγάλη του απόλαυση μέχρι το τέλος, κι ήταν γέννημα θρέμμα φιλοθεάτης, κι ένας ιδιαίτερα δραστήριος πολίτης στον τόπο του, όπως και η σύζυγος του που τη στήριξε στον δικό της ένθερμο αγώνα για αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης στην πόλη τους.

Ο Νίκος Καραμανλής έφυγε από τη ζωή την περασμένη Κυριακή και η πολιτική του κηδεία τελέστηκε την Πέμπτη το πρωί στο 1ο Νεκροταφείο Αθηνών και το σώμα του μεταφέρθηκε στο αποτεφρωτήριο στη Ριτσώνα για καύση.

Πέραν των μελών της οικογένειας του, αποχαιρετισμό στον αείμνηστο Νίκο Καραμανλή, με λίγα λόγια από καρδιάς για τη ζωή και το παράδειγμα του, εκφώνησαν στην τελετή μνήμης που παραβρέθηκε πλήθος κόσμου, ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής και για δεκαετίες επιστήθιος φίλος του κ. Απ. Κακλαμάνης, η πρώην Δήμαρχος Φιλοθέης κ. Ελ. Παναγιωτοπούλου, ο κ. Αν. Φράγκος μέλος Δ.Σ. της Ελληνικής Ομοσπονδίας Μπριτζ, η δικηγόρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών κ. Ντάλια Παπαδάκη και ο εκπαιδευτικός κ. Μ. Πρωτονωτάριος.

Όσοι είχαμε την τιμή, την τύχη και τη χαρά να τον γνωρίσουμε, να συνεργαστούμε και να μάθουμε πολλά από εκείνον, θα τον θυμόμαστε και το παράδειγμα ανιδιοτέλειας που σηματοδότησε με την πορεία του θα μας φωτίζει πάντα.

Στην οικογένεια του, τη σύζυγό του Άννυ και τους τρεις γιους τους, στους φίλους και στους συναγωνιστές του, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια.

Για τη V

Εμ. Περρής