Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 60 ετών ο Ντιέγκο Μαραντόνα η μεγαλύτερη, προσωπικότητα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Χάρισε απλόχερα σπουδαίες στιγμές σε όλους τους φίλους του βασιλιά των σπορ.
Σε ηλικία 60 ετών έφυγε την Τετάρτη από την ζωή, ο Ντιέγκο Μαραντόνα, η μεγαλύτερη προσωπικότητα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και ο καλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, από ανακοπή καρδιάς.
Ο θρύλος του παγκόσμιου ποδοσφαίρου είχε υποβληθεί σε επέμβαση στον εγκέφαλο, μένοντας στο νοσοκομείο επί οκτώ ημέρες.
Έπειτα συνέχισε να αναρρώνει στο σπίτι του, μέχρι το τραγικό σημερινό περιστατικό.
Γεννημένος στις 30 Οκτωβρίου 1960 στο Μπουένος Άιρες, ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, άφησε το στίγμα στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.
Ο ανταγωνισμός του με τον Πελέ, για τον τίτλο του κορυφαίου, όλων των εποχών, τα δύο ιστορικά του γκολ απέναντι στην Αγγλία, στο Μουντιάλ του 1986 και η μοναδική προσωπικότητα του, τον μετέφεραν στα όρια του μύθου.
Γεννημένος στο Λανούς, του Μπουένος Άιρες, μεγάλωσε στην παραγκούπολη Βίλα Φιορίτο.
Σε ηλικία 8 ετών εντοπίστηκε από ανιχνευτή ταλέντων, και στα 10 έπαιζε για την εφηβική ομάδα των Αρχεντίνος Τζούνιορ. Μέχρι τα 14 του έπαιζε στις ακαδημίες με την ομάδα να λέγεται Cebollitas, που σημαίνει “κρεμμυδάκια”.
Μέσα σε τρία χρόνια, οι Cebollitas κατάφεραν να μείνουν στην ιστορία ως η πιο διάσημη και πετυχημένη παιδική ομάδα της Αργεντινής.
Στα 12 του διασκέδαζε τους θεατές δείχνοντας τη μαγεία του με την μπάλα κατά τη διάρκεια των διακοπών του ημιχρόνου των παιχνιδιών πρώτης κατηγορίας καταφέρνοντας να κερδίσει το θαυμασμό του κοινού.
Αγωνίστηκε στην Μπόκα Τζούνιορ και στην συνέχεια πέρασε στην Ευρώπη, όπου φόρεσε την φανέλα της Μπαρτσελόνα από το 1982 έως το 1984.
Από εκεί, σειρά είχε η Νάπολι την οποία εκτόξευσε με την παρουσία του. Με τους παρτενοπέι κατέκτησε δύο πρωταθλήματα κι ένα κύπελλο Ιταλίας, ένα κύπελλο UEFA και ένα ιταλικό σούπερκαπ.
“Για πάντα. Ciao Diego”, το αποχαιρετιστήριο μήνυμα των Ιταλών.
Το 1992 μετακόμισε στην Σεβίλλη πριν επιστρέψει την επόμενη χρονιά στην Αργεντινή για την Νιούελς Ολντ Μπόις.
Έκλεισε την καριέρα του στην αγαπημένη του Μπόκα Τζούνιορς το 1997.
Η Μπόκα, τον αποχαιρέτησε με ένα tweet: “Αιώνια ευχαριστώ. Αιώνιε Ντιέγκο”.
Δεν ξέχασε ποτέ την κατάγωγή του παρά την ασύγκριτη επιτυχία του. Πάντα ήταν στο πλευρό των ανθρώπων της τάξης του, ο Ντιέγκο Μαραντόνα φρόντιζε να συμπαραστέκεται σε όσους τον είχαν ανάγκη, χωρίς να υπολογίζει το κόστος.
Λατρεύτηκε όσο λίγοι σε παγκόσμιο επίπεδο. Κατάφερε με την παρουσία του εντός και εκτός γηπέδων να γίνει είδωλο, όντας ο εαυτός του.
“Τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα τον λάτρευαν όχι μόνο για τα υπέροχα ακροβατικά του, αλλά και γιατί ήταν ένας τρωτός θεός, αμαρτωλός, ο πιο ανθρώπινος των θεών”, είχε γράψει για αυτόν ο Εντουάρντο Γκαλεάνο.
Και όντως, ο μύθος του άγγιξε την θέωση. Το 1998 ιδρύθηκε στο Ροζάριο η Μαρδονική Εκκλησία, μία παρωδία θρησκείας που παρουσιάζει τον Μαραντόνα ως θεό. Τα ιδρυτικά μέλη υπολογίστηκαν σε 200 και οι «οπαδοί» σε άνω των 20.000 όπως φαίνονταν από τον επίσημο ιστότοπο το 2004.
Την είδηση της απώλειας του “Ντιεγκίτο” ή αλλιώς του αγαπημένου όλων “Πίμπε Ντ’Όρο” (Χρυσού Παιδιού), όπως αναφέρει το sport24.gr την έδωσε πρώτη η εφημερίδα της πατρίδας του “Clarin” και την αναδημοσίευσαν όλα σχεδόν τα αθλητικά μέσα του πλανήτη.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά “ο Μαραντόνα, ενώ ήταν στο σπίτι του στο προάσιο Σαν Αντρές του Μπουένος Άιρες”, είχε αναπνευστικό πρόβλημα.
Έξι ασθενοφόρα έσπευσαν στην κατοικία του για να του προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες. Με τον Μαραντόνα ήταν η κόρη του Ντάλμα”.
Όπως σημειώνει η εφημερίδα, μετά από την εγχείριση στον εγκέφαλό του, υπήρχε ιατρικό προσωπικό που παρέμεινε στο σπίτι του Μαραντόνά για να επιβλέπει την κατάσταση της υγείας του, χωρίς ωστόσο να καταφέρουν να τον κρατήσουν στη ζωή όταν υπέστη καρδιακή ανακοπή.
ΠΗΓΗ: news247.gr
