Το Άλσος Συγγρού πρόκειται για το μοναδικό φυσικό δάσος στο Λεκανοπέδιο, όπου το μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι καλυμμένο με πεύκα και βρίσκεται επί της Λεωφόρου Κηφισίας στα σύνορα Κηφισιάς και Αμαρουσίου.
Πνεύμονας οξυγόνου για όλη τη περιοχή των βορείων προαστίων στον οποίο υπάρχει η έπαυλη του Ανδρέα Συγγρού ενώ στεγάζονται Και οι εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου Γεωπονικών Επιστημών καθώς και τα σχολεία των Αναβρύτων και το ΙΕΚ. Μέσα στο δάσος ο περιπατητής θα συναντήσει και τον ναό του Αγίου Ανδρέα.
Στο Άλσος βρίσκεται ακόμη η πάλαι ποτέ θερινή κατοικία του Ανδρέα Συγγρού την οποία ο ίδιος ονόμαζε Ανάβρυτα , που χρονολογείται στα μέσα της δεκαετίας του 1880 και είναι έργο του αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλερ.
Ακολουθεί μέρος από την ξενάγηση του αρχιτέκτονα Πάνου Ραυτόπουλου, που θα παρουσιαστεί στη δράση «Διαδικτυακοί περίπατοι στη πόλη μας» την οποία ετοιμάζει το ΝΠΔΔ «Δημήτριος Βικέλας» του Δήμου Κηφισίας:
“Στο αρχείο Τσίλλερ της Εθνικής Πινακοθήκης σώζεται «Σχεδιαγράφημα επαύλεως κ. Α. Συγγρού». Το σχέδιο φέρει πολλά κοινά στοιχεία με την έπαυλη που βρίσκουμε σήμερα μέσα στο κτήμα, χωρίς να υπάρχει όμως απόλυτη ομοιότητα (πηγή: M.Καρδαμίτση-Αδάμη)”
“Η κύρια όψη χαρακτηρίζεται από απόλυτη συμμετρία, που ανατρέπεται μόνο από το στοιχείο του πύργου. Το κεντρικό τμήμα είναι υπερυψωμένο και προεξέχει ελαφρά του κυρίως κορμού δημιουργώντας στο ισόγειο «λότζια» (στεγασμένη τοξοστοιχία). Εμφανέστατη η πυργοειδής μορφή του κτηρίου. Μετά από επίμονες και συντονισμένες προσπάθειες του σωματείου ΦΙΛΟΙ ΔΑΣΟΥΣ ΣΥΓΓΡΟΥ, τον Ιούνιο 2006 η έπαυλη χαρακτηρίζεται διατηρητέο μνημείο. Στη συνέχεια το κόστος της αποκατάστασης της έπαυλης εντάσσεται από το Υπουργείο Γεωργίας στο Γ΄ΚΠΣ.
Μετά την αποκατάσταση και λειτουργία του κτηρίου, σήμερα σ΄αυτό στεγάζονται τα γραφεία της διοίκησης του Ι.Γ.Ε., το Μουσείο Μελισσοκομίας και η Γεωργική Βιβλιοθήκη”.
ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ
“Τις αρχαιότερες κυψέλες στην Ελλάδα φιλοξενεί το Μουσείο Κυψελών του Ινστιτούτου Γεωπονικών Επιστημών, στην Έπαυλη Συγγρού. Οι δύο αίθουσες είναι αφιερωμένες στην Παραδοσιακή Ελληνική Μελισσοκομία. Πρόκειται για 47 κυψέλες από όλον τον ελλαδικό χώρο (Πρέσπες – Κρήτη) που χρησιμοποιούνταν (μερικές χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα) από τους Έλληνες μελισσοκόμους πριν από την είσοδο της κυψέλης ευρωπαϊκού τύπου. Χαρακτηριστικά των κυψελών αυτών ήταν ότι οι κηρήθρες καταστρέφονταν μετά από κάθε μελότρυγο”.
ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
“Περιλαμβάνει στο μεγάλο αρχείο της Γεωργικής Βιβλιοθήκης του Ινστιτούτου, μια βιβλιοθήκη με εκδόσεις βιβλίων, μελετών και συγγραμμάτων από το 1838 (5.000 τίτλους) υπάρχουν μελέτες σχετικά με τη μελισσοκομία από διάφορες επαρχίες της χώρας, όπως α) ο πρακτικός οδηγός μελισσοκομίας σε 4 εκδόσεις τα έτη 1927, 32, 36, και 47. β) Τα μελλίσια ένας οδηγός για την ενημέρωση των κατοίκων της Μακεδονίας μας, έκδοση 1928. γ) Μαθήματα βασιλισσοτροφίας έκδοση 1948, κ.α. καθώς και μελέτες σχετικά με τη μελισσοκομική χλωρίδα στις διάφορες επαρχίες της χώρας.”
