Άλλοι καλλιτέχνες συμπαραστέκονται στους συναδέλφους τους, άλλοι στην Κυβέρνηση
Στο στόχαστρο των τρολς του διαδικτύου -κι όχι μόνο- βρίσκονται τις τελευταίες μέρες όσοι καλλιτέχνες θέλησαν να ορθώσουν το ανάστημά τους ενάντια στην κυβερνητική απαξίωση των σπουδών τους.
Καταξιωμένοι ερμηνευτές, όπως η σπουδαία Τάνια Τσανακλίδου, πήγαν στο υπό κατάληψη Εθνικό Θέατρο και τραγούδησαν για το μέλλον των νέων συναδέλφων τους. Φτασμένοι επαγγελματίες που έχουν χτίσει τις καριέρες και παρόλο που δεν είχαν κανένα προσωπικό όφελος να στηθούν μέσα στο τσουχτερό κρύο, το έκαναν κι ας ήξεραν ότι θα γίνονταν στόχοι χυδαίων επιθέσεων.
Στον αντίποδα όσων έμειναν μέσα στο κρύο για να συμπαρασταθούν στον αγώνα των συναδέλφών τους και να διαμαρτυρηθούν κόντρα στην κυβερνητική απαξίωση, υπήρχαν άλλοι που επέλεξαν να δώσουν το παρών στην κοπή πίτας του αντιπροέδρου του κυβερνώντος κόμματος και υπουργού Ανάπτυξης, Άδωνι Γεωργιάδη.
Μία κίνηση ισχυρού συμβολισμού, δεδομένης μάλιστα της συγκυρίας.
Φτασμένοι καλλιτέχνες και οι δύο. Με άλλο ρεπερτόριο, με άλλο κοινό, μα κυρίως με διαφορετικό κοινωνικό εκτόπισμα. Γιατί δεν είναι κανείς αναγκασμένος να συντάσσεται στο πλευρό της νέας γενιάς που μάχεται κι αντιστέκεται για αξιοπρέπεια.
Ωστόσο όταν τα ΜΜΕ προβάλλουν μονόπλευρα και διαρκώς μόνο τον έναν από τους δύο, οφείλουμε να πούμε ότι στις συνειδήσεις μας, η ζυγαριά πάντα θα γέρνει…
