Το μουντιάλ είναι δημόσιο αγαθό κι όχι προνόμιο συνδρομητών

To Μουντιάλ δεν είναι μια απλή αθλητική διοργάνωση. Είναι, μαζί με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το πιο μεγάλο και το πιο σημαντικό, μαζικό πολιτιστικό γεγονός στον πλανήτη, με τεράστια επίδραση στην ανθρώπινη κοινωνία, την οικονομία και την πολιτική. Το βλέπει όλος σχεδόν ο πλανήτης. Οι τελικοί των μουντιάλ είναι ένα από τα γεγονότα με την μεγαλύτερη τηλεθέαση συνολικά στον κόσμο, με περίπου 1 δισεκατομμύριο τηλεθεατές.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ένα δημόσιο αγαθό.

Άλλωστε, το ποδόσφαιρο είναι κάτι που συμβολίζει την απόλυτη ισότητα και αξιοκρατία των ανθρώπων, αφού δεν χρειάζεται να είναι κανείς πλούσιος για να το παίξει, όπως το τένις ή το γκολφ, ούτε να είναι ψηλός όπως στο μπάσκετ ή στο βόλει, ούτε πολύ δυνατός όπως στην πάλη ή το ταε κβο ντο, ούτε χρειάζεται ειδικό εξοπλισμό, ούτε ειδικές εγκαταστάσεις, ούτε ιδιαίτερες καιρικές συνθήκες.

Χρειάζεται απλώς μια μπάλα (ή κάτι που να μοιάζει με μπάλα, ακόμα και ένα άδειο κουτί αναψυκτικού) και λίγα τετραγωνικά ελεύθερου χώρου, έναν δρόμο, μια αλάνα, ένα λιβάδι ή απλά ένα δωμάτιο, οπουδήποτε στον πλανήτη, για να την κλωτσήσει κανείς… και αρχίζει το ματς!

Κάπως έτσι ο κοντός και φτωχός Μέσι μπορεί να γίνει ο καλύτερος στον κόσμο ή ο φτωχός γιος αφρικανών μεταναστών Εμπαμπέ, να στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής.

Κι έτσι γεννιούνται εκατομμύρια όνειρα στα παιδιά όλου του κόσμου. Έτσι γεννιούνται συγκινήσεις για δισεκατομμύρια θεατές σε όλον τον πλανήτη.

Για αυτό και Μουντιάλ, σημαίνει ή θα έπρεπε να σημαίνει, υποχρεωτικά ελεύθερη τηλεοπτική πρόσβαση.  Για να μπορούν να δουν όλοι το πιο δημοφιλές, το πιο λαικό αλλά και το πιο δημοκρατικό (στη φύση του κι όχι στα παρασκήνια) άθλημα.

Άλλωστε έτσι αγαπήθηκαν τα μουντιάλ από δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο. Γιατί μπορούσαν να το απολαύσουν δωρεάν από το σαλόνι τους, στο μπαλκόνι τους, στα καφέ ή οπουδήποτε αλλού.

Κι όλο αυτό, κινδυνεύει να καταρρεύσει από την απληστία εκείνων που αποφάσισαν ότι αυτό το δημόσιο αγαθό, θα δίνεται με… συνδρομή σε τηλεοπτική πλατφόρμα, όπως έγινε φέτος στην Ελλάδα με τον ΑΝΤ1 να δείχνει μόνο τα μισά παιχνίδια ελεύθερα.

Κάτι που τελικώς, κατέληξε σε φιάσκο αφού η συνδρομητική  πλατφόρμα του καναλιού «έπεσε» σε κάποια ματς τα οποία δεν τα είδε τελικά κανείς. Το ιδιωτικό κανάλι απέτυχε να «σηκώσει» τη ζήτηση, αφού φαίνεται ότι δεν έχει ούτε την τεχνολογία ούτε την τεχνογνωσία της ΕΡΤ σε θέματα streaming.

Ίσως το φιάσκο του ΑΝΤ1 να αποτελέσει ένα μάθημα για την επόμενη φορά που κάποιος θα σκεφτεί να βάλει το Μουντιάλ ή τους Ολυμπιακούς Αγώνες σε συνδρομητικές πλατφόρμες. Αλλά δεν είμαστε και πολύ αισιόδοξοι για αυτό. Το χρήμα είναι ο απόλυτος θεός αυτών που διαφεντεύουν τις τύχες του αθλήματος.

Όπως και να χει, σίγουρα πρέπει να αποζημιωθούν οι χιλιάδες που πλήρωσαν για να μπορούν να δουν τα παιχνίδια του μουντιάλ και ευτυχώς που όλα δείχνουν ότι ο ΑΝΤ1 παίρνει τελικά την απόφαση να μεταδώσει όλους τους αγώνες από την ελεύθερη συχνότητα.

Πάντως, για μια ακόμη φορά αποδείχθηκε ότι η περίφημη ιδιωτική πρωτοβουλία δεν μπορεί να κάνει όσα λέει, και στο τέλος, όπως και στην πανδημία, όλοι λέμε… δημόσια ΕΡΤ και κλαίμε!

V